Hey Remco,

ik heb helaas ook geen spoedoplossing voor je.

Maar wat mij erg veel heeft geholpen om alles een plekje gegeven en eroverheen te komen was de gedachte hoe het zou zijn als we wel weer bij elkaar zouden komen.

Zou ik hem ooit nog voor de volle 100% kunnen vertrouwen? Is het niet zo dat ik dan onbewust altijd twijfels zou hebben aan de relatie. Wil ik wel met iemand zijn die niet evenveel van me houdt als ik van hem? Iemand die mijn gedumpt heeft en geen vertrouwen meer had in de relatie. Iemand die er niet voor wilde vechten terwijl ik 200% van mezelf heb gegeven? Verdien ik niet beter?

Wij geven onze ex'en gewoon teveel macht, we cijferen onszelf helemaal weg om hun gelukkig te maken. En dan zijn ze nog niet tevreden en blijven ze nog twijfelen en willen ze dat we ze tijd en ruimte geven. Terwijl ze verwachten dat we op ze blijven wachten en ze dankbaar moeten zijn als ze ons dan terug willen.

Het was gewoon een knop omschakelen en voor mezelf beslissen dat ik meer wilde uit een relatie en van mijn partner. Dat ik beter verdien en geen zin heb om aan de liefde van mijn partner te twijfelen of bang te zijn dat hij/zij op een dag weer beslist er geen zin meer in te hebben.

It's all or nothing. Voor 80% doe ik het niet meer.

Ik wens je veel succes. En ik hoop dat je hier een beetje wat aan hebt.

Het wordt weer tijd om jezelf op NR 1 te zetten.

ik kan je helaas alleen vertellen wat mij heeft geholpen.

Ten eerste een vakantie in het buitenland en veel tijd met mijn vrienden.
Dat was het moment waarop ik besloot echt knopen door te hakken, ik heb mijn ex toen een mailtje gestuurd waarin ik hem vertelde geen contact meer te willen hebben. Nu niet, en in de toekomst ook niet. Vriendschappelijk zou het nooit werken omdat hij steeds geconfronteerd werd met zijn schuldgevoel tegenover mij en ik hield toen nog van hem.

Hij gaf aan in de toekomst wel nog contact met mij te willen hebben en dat dan ook gewoon op te nemen, ook al wilde ik niet. Hij zou dan wel kijken hoe ik zou reageren.

Voor mij was echter al duidelijk dat hij mij nooit meer zou spreken. Het was een kwestie van een knop omschakelen in je hoofd. Ik heb al vaker gezegd geen contact meer met hem te willen hebben, maar dan hoopte ik stiekem toch dat we elkaar weer zouden spreken. Deze keer was het anders. Het contact met hem zorgde alleen ervoor dat ik langer in mijn liefdesverdriet bleef hangen. Het mailtje voelde als een bevrijding.

Ik heb laatst nog een artikel gelezen waarin stond dat mensen er zelf voor zorgen dat ze lang in hun ldvd blijven hangen door negatief te denken. Dus gedachten zoals 'ik mis mijn ex, ik voel me zo ellendig zonder mijn partner, hoe moet ik in mijn eentje verder' etc moet je snel vergeten.

Probeer positief te denken en de mooie dingen te zien. Als single heb je veel minder ruzies, je kunt weer dingen doen die je leuk vind en hoeft geen rekening te houden met anderen. Je kunt ook weer de spanning opzoeken en gaan daten, nieuwe mensen ontmoeten en je er niet schuldig over voelen. Je hebt de kans om jezelf overnieuw te ontdekken. Maak er gebruik van!

Sterkte!