heb vannacht weer liggen piekeren... had hem gisteren gebeld om vanavond nog iets samen te doen... we zijn nog niet uit elkaar maar naar mijn mening zit het er aan te komen... we hebben elkaar van de week enkel maandag gezien en de volgende keer is het zaterdag... kortom hij heeft het zeer druk met zijn werk en zijn vrienden en ik kom pas daarna op zijn lijstje te staan... ik weet het allemaal niet zo goed, ik wil hem vanavond niet storen maar ik mis ons eigenlijk wel... alle ja ik kom precies op de laatste plaats en ik wil zoals ik al eerder schreef geen extra druk op hem leggen, maar ik mis ons zo... heb al uren zitten wenen, ik kan dat ook niet echt uitleggen tegen over andere mensen ... het is precies of hij ontglipt mij... alle ja alles klinkt als een opoffering om samen iets te doen en ik kan dat niet aan, maar ik zie hem echt graag.... ik mis hem nu al( en misschien klinkt dat raar maar wij hebben gewoon in 3 maanden tijd nog niets echt samen gedaan, alle ja buiten eens naar een groot park omdat de zee te ver was, eens gaan winkelen, en een paar keer naar de cinema en that's it) zo waren wij niet in het begin van onze relatie ... alle ja ik weet ook nie echt wat ik moet doen... zoals al enkele mensen hadden aangegeven dien ik hem ruimte te laten maar eenvoudig is het niet... hij heeft een zee van ruimte om met zijn vrienden af te spreken maar telkens als we samen iets willen doen is hij moe en wil hij rusten... voel me zo leeggezogen e... ik wil vechten voor onze relatie want hij heeft dat ook gedaan ( toen ik in een zeer moeilijke periode zat), voor hem is dat over gekomen als: ze heeft nergens nog zin in, dus moet ik niets meer voorstellen om te doen... voor mij was het echt te druk om dingen te organiseren en te doen en voel me nu ergens schuldig dat ik toen mijn relatie misschien om zeep geholpen heb.... zucht komt dit ooit nog goed...