Wat moet je op zo'n dag? Natuurlijk waren we vorig jaar samen op dit moment & natuurlijk was dat leuk, maar ik zit nu niet bepaald in de put. Ik heb het vandaag best fijn gehad met mijn familie, sinds het uit is schieten we steeds beter op. Ik vergeet hoe volwassen mijn broertje & zusje worden, maar ik kan steeds beter met hen praten. Zo zie je maar, uit elk verdriet komt ook iets goeds voort...
Over 'hem': ik weet niet waar hij nu is, ik weet niet hoe het met zijn nieuwe vlam is. Ondertussen zit ik weer aan 5 geen contactdagen & deze keer geef ik het niet meer af. Ik zie hem nu zeker 2 weken niet & als hij zelf wat meewerkt komen daar nog heel wat dagen bij. & het is goed zo. Hij doet maar. Ik hoop dat ze elkaar heel goed leren kennen & tot de conclusie komen dat ze totaal niet bij elkaar passen. Dat zou nog eens leuk zijn. & ik hoop dat ik tegen dan de mooiste, de liefste, de grappigste, de man van mijn leven heb ontmoet.
De ware loopt daarbuiten nog steeds rond & ik ben van plan hem te vinden ook.
Ik verbaas me elke keer weer
Ik verbaas me elke keer weer over hoe positief jij bent! Wilde even zeggen dat ik dat heel erg knap van je vind.
Wou dat het mij ook zo goed af ging. Alhoewel het eigenlijk best goed gaat. Tenminste ik doe er heel hard me best voor dat het goed met me gaat en dan lukt het meestal ook wel. Ik heb me leventje steeds beter op de rails. Maar toch mis ik hem nog elke dag...ik wilde dat je dat gevoel kon uitschakelen...maar ja dat gaat nu eenmaal niet.
Liefs
P.S. leuk he broertjes en zusjes die volwassen worden ! Net nadat het uit was me broertje zo lief voor me (nooit gedacht dat ie zo zou zijn)
Missen
Oh, maar zo sterk ben ik niet hoor! Ik mis hem ook nog elke dag, ik denk ook nog veel meer aan hem dan me lief is...
Maar dat moet hij niet weten h?ɬ®! Ik probeer zo veel mogelijk dingen te plannen, maar even alleen zijn & aan de situatie denken is ook niet slecht.
Ik laat het verdriet toe, want ik wil het niet verdringen om er dan volgend jaar plots mee geconfronteerd te worden. & het helpt ook wel. Eventjes een moment van zelfmedelijden inlassen om er daarna weer tegenaan te kunnen.
Ik voel me nog geen 100%, maar wel al veel beter dan ik enkele weken terug durfde denken. Het is inderdaad niet het einde van de wereld, zoals mijn vrienden zeiden. Ik verdien inderdaad beter. & dat ik dat kan inzien vind ik al heel wat.
Heel veel sterkte nog, elke dag wordt wat gemakkelijker dan de vorige!