Over vriendschap en kameraadschap

afbeelding van Rodeo

Vriendschap is belangrijker als liefde.

Vriendschap betekent dat je op elkaar kan rekenen. Bij liefde is dit niet altijd het geval.

Liefde zonder dit wederzijdse vertrouwen om op elkaar te kunnen rekenen is zoals kameraadschap : fun when there's fun, worth nothing when other times come along.

In mijn 'zoektocht' naar de goede levensgezel is dit waarop ik me nu baseer.

Samen een verleden opbouwen betekent niet dat je kan verwachten dat je op elkaar kan rekenen. Dat hebben we hier zowat allemaal aan den lijve ondervonden.

Wanneer je gevoelens koestert voor iemand, kan je beter eerst beseffen dat je op elkaar kan rekenen, vooraleer je met deze persoon een relatie begint, een gezamenlijk verleden opbouwt, en de liefde tot z'n recht kan laten komen.

Ik geloof niet meer in het avontuurlijk samenkomen... wel in het berekend samenkomen.

Want liefde zonder vriendschap is geen liefde, dat is louter seksueel en hormonaal kameraadschap.

afbeelding van sunny1

Helemaal mee eens! Maar het

Helemaal mee eens! Maar het moet wel 'het hele pakket zijn'Wat je omschrijft klopt . Vind ik, helemaal maar dan moet er ook nog een vonk bij komen en chemie. Maar eerst de basis die jij beschrijft... Of ben ik nu te kieskeurig??..

afbeelding van Rodeo

Ik veronderstel dat ik ook

Ik veronderstel dat ik ook verliefd zal vallen op vrouwen, met al de chemie en de vonken... maar zal het zich niet laten ontwikkelen (wat aftasten mag altijd natuurlijk Glimlach ) tot een relatie vooraleer ik zeker weet of ik op deze vrouw kan rekenen.

Ik weet van mezelf dat als ik me aan iemand geeft er ook volledig achter zal staan, ik weet nu echter ook dat niet iedereen zo is. Zijn ze het niet : afkappen! Beter in vroeg stadium een verloren liefde verwerken dan in een later stadium.

Je hebt de plicht tegenover jezelf kieskeurig te zijn, vind ik.

afbeelding van ergverdrietig

Over vriendschap

Vriendschap in een relatie is een must (klote als iemand het uitmaakt met de reden je slechts als een goede vriend te zijn gaan zien....hoe ironisch) maar daar komt de reactie van sunny goed van pas. Je moet idd het "hele plaatje" hebben incl. vonk, chemie etc....

Maar...

Je weet echte vriendschap pas te ontdekken wanneer je rock bodem bereikt. In tijden dat je je zelf niet meer bent, niet weet hoe je moet acteren/reageren/functioneren. Slechts alleen dan kun je je echte vrienden/vriendinnen onderscheiden van de rest.

Als ik dit nu reflecteer op mijn verbroken relatie kan ik 1 ding concluderen. Ik heb ECHTE vrienden, ze zijn op 1 hand te tellen, maar ik ben super blij dat ik ze heb. Vrienden waarbij ik midden in de nacht langs kan gaan om te praten, iets te drinken maar vooral vrienden die vragen "hoe het gaat", oprecht geïnteresseerd zijn in MIJ en mijn "gedoe".

Ik ben weer een stapje dichter bij mijzelf, mede door mijn vrienden, collega's en familie EN ze hebben geen kwaad woord gesproken over mijn ex. Beter kan ik toch niet hebben.

Een 'homage' aan (h)echte vriendschap!