opluchting

afbeelding van novalee

Nou gisteren gaan dansen. Het was leuk en het viel me enorm mee. Thuis zat ik me enorm druk te maken (wat als ze er weer zijn?). Maar nu besef ik dat die kans niet zo groot is. En dat ik me er gewoon niets van aan moet trekken. Het dansen ging goed, daar doe ik het voor, en het is een leuke school, met veel andere leuke mensen. En er zijn best leuke andere jongens. Die ik aardig en leuk vind, maar waar ik totaal geen gevoel voor of bij heb. Ik zit nog zo vol van hem. Ze vallen in het niet bij hem. Terwijl ik ze niet ken. Maar ik mis dan alles aan hem. Zijn passies, zijn manier van zoenen, zijn verhalen, zijn grapjes, zijn manier van doen. Ik idealiseer hem natuurlijk daarmee. Maar het is vooral de herinnering dat ik, zonder het te verwachten, zo verliefd op hem was geworden. Ik snap ook nog steeds niet dat hij mij heeft laten schieten. Niet omdat ik zo fantastisch ben, maar we hadden een klik, en zo veel gemeen. Nou ja, met dit soort gedachten schiet ik niks op. Er is geen antwoord op die vragen. Hij hecht misschien waarde aan andere dingen. Het was het verkeerde moment (hij klonk nu al anders dan toen, volwassener ofzo).

Omdat hij nu iemand anders heeft, hoef ik nu niet meteen ook iemand anders te vinden, dat is een beetje mijn conclusie. Ik sluit mezelf niet af, maar ga niet geforceerd daten ofzo. Iedereen raadt me dat aan. Maar ik wil niet doen alsof. Gek genoeg vind ik dat niet zo eerlijk naar die ander toe. Ookal zal het merendeel van die dates op niks uitlopen. Ik wil mijn verdriet ook niet bij iemand anders gaan neerleggen. Dat vind ik niet leuk. Ik zou dan zo afstandelijk doen, dat het helemaal niet gezellig is. Dan krijg ik zelf ook geen goed gevoel.

Ik ben nog steeds verbaasd hoe verliefdheid werkt. Je kan het niet plannen, sturen, forceren, doen ontstaan of wat dan ook. Ik vind het vreselijk dat hij voor haar nu wel gaat. Tenminste dat deed hij wel zo voorkomen. Maar merk wel dat ik mezelf weer meer terug heb. Ik slaap weer beter. Ik heb energie. Ik voel mijn zelfvertrouwen ook weer een beetje terugkomen. Ik hoop bij jullie ook!

afbeelding van ptm

Re. Opluchting

Hoi Novalee,
Je hebt hier een sterk blog neergezet!
Je hebt ook helemaal gelijk!
Zo voel ik het óók.
Niets forceren dús,des te sneller komt je zelfvertrouwen weer terug en kun je weer vooruit!!
Grtzz,
Hmvrpm78

afbeelding van novalee

bedankt!

Bedankt voor je reactie! Fijn dat jij het ook zo voelt. raar he, hoe je door zo'n diep dal kan gaan en als het dan voorbij is, is het voorbij!