Afgelopen vrikdag ben ik weer bij J beland...na een dronken avondje (uiteraard). En dan daarna komt weer dat gefrustreerde gevoel, want waarom doe ik dit mezelf weer aan?Want nee hij vindt me niet leuk ; sterker nog hij schijnt een ander meisje leuk te vinden.Dus hij gaat niks van zich laten horen en er is geen kans op meer.En ik wil dat ook helemaal niet, in die zin we passen niet echt bij elkaar en ik denk ook niet dat ik verliefd op hem ben...Dus wat zeur ik dan hoor ik jullie denken...
Omdat stel nou dat het wel wat kon worden: dat zou op zich best leuk zijn...We hebben dezelfde vriendengroep en hij is leuk.Maar uit zelfbescherming zal ik dat nooit hardop zeggen.
En dat is nou ook onderdeel van mijn probleem : ik verlang echt naar liefde en een vaste relatie, maar ik ga altijd onmogelijke relaties aan.
Bindingsangst misschien? Bang om gekwetst te worden?
En zo gebeurde het dus dat ik weer bij hem belandde, 's middags wegging en hem 's avonds weer zag op een verjaardag.Meer dan hoi hebben we niet gezegd, maar zag hem wel regelmatig kijken.
En dan gaan je gedachten weer : misscchien vindt hij me toch wel interessant..hij kijkt toch naar me?En hij nam me toch weer mee?
Maar ja om mezelf te beschermen laat ik het verder ook niet toe.
Ik kan hier met niemand echt over praten want we zijn allemaal onderdeel van dezelfde groep...en ik wil er eigenlijk ook niet meer over praten,denken of dromen: soms zou ik willen dat het nooit gebeurd was!En nu wil ik het eigenlijk gewoon vergeten en hem niet zien en gewoon weer door naar hoe het was : puur om mezelf te beschermen..