Lieve Isabel,

En nog steeds hoop je op de bevestiging dat jij wel echt belangrijk voor hem bent.. Bij sommige mensen in je leven heb je dat, dan wil je door die persoon erkend worden, bevestigd worden. Je gaat dan niet meer rationeel denken, dat de relatie verre van ideaal was dat wordt ook overheersd door de gedachte: laat mij zien dat ik belangrijk voor je ben..

Je weet natuurlijk al lang dat je erdoor kapot gaat. Misschien geeft hij je af en toe wat, net genoeg om te blijven doorgaan met die hunkering...geeft hij net een beetje voeding aan je verlangen..
Zijn bevestiging lijkt de ultieme beloning voor je.

Je kan maar 1 ding doen, en dat is tegelijk het allermoeilijkst: radicaal kappen! Je afvragen of je die bevestiging nog ergens anders vandaan kan halen, of je meer van jezelf kan houden. Ik weet het, soms wil je het perse van die ene persoon.. maar dat gaat een pijnlijke weg worden.

Het voorbeeld dat je noemt, het niet reageren van hem, nadat je emotioneel beroep op hem doet, is een goed voorbeeld hoe hij je niet geeft wat je eigenlijk wil. En dat zal keer op keer gebeuren, maar dat weet je al, dat hoef ik niet meer te zeggen..

Bedenk eens of je dat aankan, in de toekomst, zoveel teleurstellingen zullen er dan nog volgen als je met hem bezig blijft. Of je daarvoor kiest..

Het is erg moeilijk! Het is een kwestie van er "doorheen" kunnen kijken, wat hij doet met jou, waar jij mee bezig bent..

Ik kan niet veel oplossingen bieden, behalve dan als je er echt van af wilt, je alleen maar kunt kappen.
Maar wie weet is hij lang genoeg weg.. en laat hij te weinig van zich horen zodat je er uiteindelijk wel genoeg van krijgt.

Sterkte en liefs,
Geraldine.