Start › Blogs › Broodje's blog

One of those days...

afbeelding van Broodje
Vrij, 12/08/2005 - 11:31 — Broodje

Je hebt soms van die dagen...

Je droomt de hele nacht over je ex, je wordt wakker in een slagveld van lakens met een slecht gevoel. Het gemis staat weer aan je deur, klaar om je de hele dag te gaan achtervolgen. En op één of andere manier wéét je gewoon dat je die dag weer aan alles herinnerd zal worden. Je komt weer allemaal dingen tegen die met je ex te maken hebben.

Vandaag is zo een dag voor mij. Heel de nacht over mijn ex gedroomd, opgestaan met dat vreselijke gevoel en met de vragen die normaal niet zo sterk meer doorkomen. Maar dat is nog niet zo erg. Je bent het al "gewend". Maar dan komt een vriend je vragen of je nog een bepaalde afbeelding hebt die hij nodig heeft. Dus ik ga graven in mijn archieven. En daar staan ze dan... Foto's van mij en mijn ex... We zien er beiden zo ongelofelijk gelukkig uit. We stralen. Haar armen om me heen, lichtjes in haar ogen. Ze was gelukkig, ik was gelukkig, alles was goed. Er breekt iets binnen in me en gelijk komt alles weer naar boven. Where did we go wrong? Wat is er gebeurd? Hoe komt het dat die liefde die zo hard van haar afstraalt opeens ophield.

Ik voel me gelijk H-E-L-E-M-A-A-L KUT! En nu wil ik terug bij haar zijn. Terug in haar omhelzing in slaap vallen. Weten dat het allemaal wel goedkomt met ons. Mijn lichaam schreeuwt weer haar naam. Mijn geest is weer rusteloos.

Just one of those days...without her love... Verdrietig

Vrij, 12/08/2005 - 11:37 — Lauren
afbeelding van Lauren

Hey Broodje, als je de

Hey Broodje, als je de laatste dagen mijn bloqs hebt gelezen weet je een beetje hoe ik ervoor sta, eigenlijk net zoals jij. Ik kan het zo goed begrijpen..Just one of those days. De ene dag kun je het beter dragen dan de andere dag. Ook jouw vragen zijn herkenbaar, waarom? De foto's, allebei gelukkig en toch is het ergens fout gegaan. Het is keihard, maar het enige wat je kunt doen, is het verdriet toelaten, maar je erbij neerleggen, hoe dit moet? Ik weet het ook niet goed. Ik zou willen dat ik je beter advies kon geven, maar helaas. Heel veel sterkte, hou je goed...en ook dit moment en deze dag gaat voorbij....liefs Lauren

Vrij, 12/08/2005 - 11:41 — Rakly
afbeelding van Rakly

Broodje, er zit zo veel

Broodje, er zit zo veel emotie in je blog. Ik moet er van gaan huilen. Zou je niet beter de foto's van haar niet ergens opbergen? Zelf ben ik ook nog niet verder geraakt dan ze gewoon met het gezicht naar onderen neer te leggen. Maar het help om niet steeds alle dagen haar gezicht te moeten zien.

Vrij, 12/08/2005 - 11:50 — Broodje
afbeelding van Broodje

Je zou toch denken dat na 5

Je zou toch denken dat na 5 maanden het al een stuk beter zou gaan. Maar ik mis haar nog elke dag. Ik kan het gewoon niet snappen dat ze opeens zomaar weggaat. Heeft het dan echt niets betekend voor haar?

Vrij, 12/08/2005 - 13:10 — Lauren
afbeelding van Lauren

Tuurlijk wel....het heeft

Tuurlijk wel....het heeft wel iets voor haar betekend, anders waren jullie nooit bij elkaar geweest. het is alleen niet te snappen, waarom dat soort dingen veranderen. Als ik het wist zou ik je een antwoord geven...Veel sterkte! lfs Lauren

Vrij, 12/08/2005 - 14:32 — eeffie
afbeelding van eeffie

Soms gaan ze zomaar en juist

Soms gaan ze zomaar en juist dat doet zo lang pijn. Je snapt het niet en twijfelt aan je zelf en voelt het gemis, maar het slijt. Langzaam. Ook bij jou en dit is de bekende terugval, maar dat weet je. Ik vermoed dat het ook in Gent regent, net als hier en dat maakt het zwaarder. Kom op, warme thee, cake erbij en vrolijke muziek op (Manu chau of zo) en dan ...weer aan de slag...
Sterkte Eeffie

Vrij, 12/08/2005 - 15:08 — Chica
afbeelding van Chica

Hey Broodje

Zo herkenbaar weer. Denk ook dat Lauren gelijk heeft. Natuurlijk heeft het voor haar wat betekend. Je hebt gewoon een slechte dag, het komt wel weer goed met je Broodje. Sterkte en een dikke knuffel.
Chica

Vrij, 12/08/2005 - 15:21 — Ron038
afbeelding van Ron038

He Broodje,Herkenbaar, en

He Broodje,

Herkenbaar, en emotioneel.
Nogmaals tijd is geen maatstaaf. Blijkbaar zit het nog zo diep, en doen juist die foto's nog veel pijn, maar vooral verdriet nu.
Het gemis, alsof er iets in je lichaam zit, die je langzaam kapot vreet.

Gelukkig is dat maar figuurlijk, maar ik voel met je mee.
Ik heb het ook gehad, en soms heb ik het nog.
Je moet je niet gaan afvragen waar het fout is gegaan. Zij was ook gelukkig toen, maar ergens....ja, dat vraag ik mezelf ook nog af.

Rotdag voor je, maar je slaat je er doorheen man!
Kop op....just one of those days. Het hoort erbij!

Ron

Vrij, 12/08/2005 - 15:32 — Broem
afbeelding van Broem

Ik kan me het ook helemaal

Ik kan me het ook helemaal voorstellen, heb er momenteel ook zelf last van. Mis haar gewoon, of mis een relatie met een leuk iemand, weet het even niet, het is ook vrijdag middag, enorm kut weer, en bijna weekend. Normaal zou je uitkijken naar het weekend, leuke dingen doen, bij elkaar zijn, nu kijk ik er alleen maar tegen op, ook al heb ik wel weer leuk dingen voor de boeg, het heeft tijd nodig, je gevoel moet slijten, minder worden, het is niet anders, echt niet en de waarom vraag, tsja, daar zul het antwoord niet op vinden, that's life, die dingen gebeuren, horen er voor sommigen bij, helaas, maar je komt er ook weer boven op, kan even duren, maar je komt er echt weer boven op, het kan sneller gaan dan je nu verwacht, ik heb soms het idee dat het echt beter gaat, dat gevoel ga jij ook echt krijgen! hou hoop kerel, vertrouw op de toekomst, ook al is dat even moeilijk!

Sterkte, Bram

Vrij, 12/08/2005 - 15:48 — kersje
afbeelding van kersje

Hetzelfde gevoel

Het is echt herkenbaar... alles, iedereen doet aan hem denken: ik liep gisteren rond op een kermis, ben al heel veel in die stad geweest sinds de breuk, ook ' s avonds en nooit of nimmer kom ik bekenden tegen. Gisteren was het totaal anders, ben eigenlijk 3/4 van zijn familie tegen gekomen.... en niet in ?ɬ©?ɬ©n keer, maar gedurende de hele avond.... gewoon voos echt voos.... E?ɬ©n tip kan ik je wel geven: steek alles van haar in dozen en zet deze dozen eventjes buiten je zicht( in een kleerkast, boven op de kleerkast,berging,...) gewoon NIET ZIEN... bij mij is de breuk nog maar een 1.5m en heb da moeten doen om verder te kunnen gaan. Echt het gemis zit zo diep van binnen, ik weet het, ik heb het ook heel vaak heel moeilijk... de lege momenten nu die zo gevuld waren vroeger... mega irritant ... maar na regen komt zonneschijn zeggen ze, ik geloof er ook nog niet in maar het is wel naar het schijnt de moeite waard om dit wel te doen... HEEL VEEL STERKTE... en weet je staat niet alleen met dit klotegevoel...