Vandaag een opening verkregen naar een nieuwe weekendjob (net wat ik zocht).

Ik had immers mijn oude weekendjob op de universiteit doorgegeven aan mijn ex (waren net uit elkaar toen en had haar eerste rebound toen vergeven). Ik had toen een goed woordje voor haar gedaan bij de baas. Ik was vrij boos omdat zij van mij deze job had verkregen in de break-up, terwijl ze achter mijn rug contact begon te hebben met de tweede rebound... en ik wou me ook niet verlagen om deze terug te gaan eisen bij de baas en haar zo haar nieuwe stappen naar zelfstandigheid terug te ontnemen.

Ik had bovendien deze job aan haar gegeven omdat ik ging afstuderen nu eind augustus, maar dat is door de zware break-up een beetje misgelopen en ik kan nu slechts afstuderen in december/januari - wat me dus 4-5 maand zonder inkomen plaatste . Door de break-up had ik ook een sollicitatiegesprek en testjes voor andere jobs gefaald. Waardoor ik dus enkele maanden zonder job zou komen te zitten, volledig blut en zonder eigen appartement (we woonden samen).

Alsof ik echt alles kwijt was geraakt door haar.

Maar nu heb ik dus een interview kunnen vastkrijgen (nu woensdag) voor een nieuwe en leukere weekendjob (ook net iets meer uren) Ik dacht eerst dat ik enkele maanden echt een doodsaaie job (magazijn/supermarkt/fabriek) moest gaan uitvoeren, om hier financieel te boven te komen, maar deze job is echt leuk
Bovendien is de job niet meer op de universiteit, en dus ver weg van de ex. Ik ben er vrij zeker van dat ik de job zal kunnen vastkrijgen, dat zeiden ze ook na eerste telefonisch interview.

Ik heb nu dan ook eindelijk terug zicht op het kunnen betalen van een eigen appartementje, een eigen (klein) inkomen en wat zakgeld om aan m'n eigen te werken. En dit totdat ik mijn diploma heb en op zoek kan gaan naar een échte job.

Ik ben nu op dit moment echt gelukkig, ook al mis ik haar weer de gehele dag en is die leegte, die pijn wel altijd ergens aanwezig. Ik ben nu echt gelukkig, want nu voel ik ook een beetje de stappen vooruit naar de eigen zelfstandigheid, en het nieuwe pad dat ik wil bewandelen, op m'n eigen. Ik beeld me ook al in dat dit me ook gaat helpen om terug sterker te staan in functie van een eventuele andere vrouw.

Nu kruip ik niet enkel uit die zure emotionele put, maar ook uit die uitzichtloze praktische en financiële put En dat voelt goed aan!