Om je verstand van te verliezen.

Argh, hier zit ik dan. Me flink en sterk te houden. Ik voel me meer een labiel geval momenteel. Het ene moment wetende dat het beter zo is en het andere moment hem zo missen, mijn telefoon 10 keer vastgehad maar toch maar niets laten weten. Het is een echte strijd. Er komt veel verdriet boven van herinneringen, momenten dat hij me niet goed behandelde maar het houden van hem is zo sterk. Het gemis is groot.
Zijn drang om zijn vrijheid te bewaren was zo groot dat hij heeft gekozen voor zichzelf en iet voor me maar hij wil ze eigenlijk alle twee.
Ik weet dat ik hem terug kan hebben. Hij had een bericht gestuurd dat hij het er toch verschrikkelijk moeilijk mee had...
Door niet te antwoorden kies ik voor mezelf en slaat bij hem de onzekerheid nog meer toe. Maar als ik heel eerlijk ben doe ik dit express om hem te laten hunkeren naar me dus met andere woorden ik kan het niet loslaten. Het brengt me in de war.
Wat is de volgende stap? Ik weet het even niet...
x Marie

Marie1979's blog
login of registreer om te reageren

Vrij, 03/08/2012 - 12:04 — B2D (of verwijderd)

Jij laat hem hunkeren? Hij

Jij laat hem hunkeren? Hij deed dingen niet goed en nu wil die je terug? Ik zou zeggen laat hem nog een weekje of 2 hunkeren.. Vraag hem of hij heeft geleerd heeft van het verleden. En bereid is om aanpassingen te doen. Elk mensen maakt fouten, hoe klein of groot ook, als het houden van ontstaat verdient iedereen een tweede kans. En zoals ik mijn blog al heb vermeld acceptatie, leren en toepassen. Als zowel hij als jij dit kan, zie ik toekomst. Je moet iemand niet geheel willen veranderen, iets wat een beetje irriteerd moet je accepteren, dingen die kwetsen voor elkaar willen veranderen.

Vrij, 03/08/2012 - 15:21 — Marie1979

Je hebt overschot van gelijk.

Je hebt overschot van gelijk. Dit was al zijn tweede kans (kijk eerste blog) Maar ik denk dat ik nog te koppig ben. Het is nog maar van 20 juli geleden dus nog vers. Ik moet inderdaad geduldig zijn, en de tijd zal uitwijzen hoe het verder moet. Al doet het goed op dit forum te zitten en mijn gevoelens/ gedachten de vrije loopt te laten. Steun van buitenaf doet wonderen. Zeker omdat ikzelf in een vriendenkring zit met zeer weinig begrip. Dank je voor je bericht.
Marie X

Vrij, 03/08/2012 - 16:16 — B2D (of verwijderd)

Zoals als gezegd morgen meer

Zoals als gezegd morgen meer over dit onderwerp, en hoe ik erover denk! Ik kies nu voor acceptatie, waarom? Iemand lief hebben ontstaat uit emotie, op gevoel! Echter, een relatie aangaan is meestal een wel overwogen besluit (tenminste bij mij)! Liefde maakt niet blind, liefde maakt simpelweg 'goed gestemd'. Het beëindigen van een relatie gebeurt ook op basis van een wel overwogen besluit. Na het verbreken, verkeren we meestal in een staat van 'onwetendheid', roept veel ragen op, waarvan vele niet door onszelf (maar alleen door onze 'ex') beantwoord kunnen worden, en gaan onze emoties aan de haal met ons.

Begrijp me niet verkeerd, ik wil hier niet zeggen dat een relatie 'planmatig' onderhouden dient te worden. Echter, in goede relaties praat men veel en goed, dit gebeurt op basis van goed verstand, noem het rationeel!. Je kan tot in den einde van dagen je emoties laten overheersen, met je aan de haal laten gaan. En sure, ik heb het er ook niet makkelijk mee, feit is, en ik hoop dat jij dat ook kan, dat ik alles op een rijtje heb gezet. En de conclusie is simpel, ik wil niet meer onzeker zijn, en jij denk ik ook niet. Hoop doet niet leven( zei ik wel altijd) hoop maakt onzeker, en in deze kut periode valt er alleen kracht uit vastigheid te putten.

Sinds vandaag ben ik afgestapt van hopen en over gestapt op accepteren. Accepteren dat ik hen wie ik ben, zij is wie zij is en dat wat wij hadden afgelopen is. Tussen mij en degeene is er geen contact meer, dus alle vragen die ik heb blijven onbeantwoord! Dus wat doen we, juist! Niet meer afvragen, want dat lijdt tot onzekerheid. Dromen mag, maar hopen niet.

Laat het op je afkomen, schakel die emoties voorlopig uit! Hoe moeilijk het ook is. Je moet nu zoeken naar vastigheid. En dan zodra je dat doet, schijnt dit heerlijke zonnetje, ja die daar buiten, voor jou!

Vrij, 03/08/2012 - 14:06 — RabbitHeartedGirl

Moeilijk hè...

Moeilijk hè... Die tweestrijd tussen enerzijds het verlangen om hem te horen en anderzijds het besef dat het beter zo is... Ik zou zeggen: probeer 't zo lang mogelijk vol te houden en geen contact met hem te zoeken. Ik weet hoe moeilijk dat is en ben er zelf eerlijk gezegd ook niet zo heel goed in. Maar als jullie allebei wat tijd gehad hebben kan misschien alles nog... Hou je zo sterk mogelijk! X

Vrij, 03/08/2012 - 15:22 — Marie1979

Thanks x

Thanks
x

Don, 16/08/2012 - 13:20 — Ridder

hoi,ik maak hetzelfde mee,

hoi,
ik maak hetzelfde mee, opeens zag ze een ander en ging ze met hem verder.... is nu een half jaar geleden en ze oogt gelukkig. we komen en zullen elkaar altijd veel tegen blijven komen. soms stuurde ze wel een sms om iets te vragen en soms is ze aardig, zo aardig dat ik me verbeeld dat ze nog wat voor me voeld. als ik dan echter een beetje positief reageer dan kan ze hard en kil worden. ik snap er geen reet van. het enige dat ik wel weet is dat ik niet meer reageer op haar smsen en haar straal ga negeren. niet helemaal de juiste aanpak denk ik maar het is heel belangrijk dat ze gaat zien wat ze heeft laten lopen. eerlijk gezegt verwacht ik er niks van maar ik weet geen betere optie. als ze smst om ietst te vragen negeer ik haar of stuur een paar uur later pas antwoord. ze loopt nu al een half jaar met die ander en heeft dus al geleerd en bewezen zonder mij te kunnen. van binnen voel ik me verscheurd door verdriet maar ga het niet meer laten zien of merken. het beroerdste is dat ik haar regelmatig met haar nieuwe vriend tegenkom, als ze me ziet gaat ze hem pal voor mn neus staan zoenen.... ze weet dat ik er door kapot ga maar blijkbaar boeit mijn gevoel en pijn haar niks meer.
het ergste is dat ik nog steeds zielsveel van haar houd. ze verdient het eigenlijk niet, zeker niet omdat ze me bewust zoveel pijn doet. we hebben gezamenlijke vrienden etc., iedere keer als we daar beiden zijn heeft ze schijt aan mn gevoel door gewoon met hem te gaan zitten zoenen echt pal voor mn neus, terwijl ik toekijk. begrijp zelft niet hoe ik nog van dr kan houden maar helaas, het is zo.

dennis

Wie is online

Enquête