Ik heb altijd Italiaans willen leren. Toen ik vorige jaar naar Rome ging een beginnetje gemaakt, maar nooit verder gegaan. Misschien inderdaad een idee dat weer op te pakken.

Ik denk dat ik het wel aardig kan laten rusten, maar af en toe komt het weer naar boven. En dan begin ik weer van voren af aan. "waarom reageert hij niet, waarom gunt hij mij die afsluiting niet" nouja, je kent het wel.
Ik vind dat ik er op zich wel redelijk mee omga. Elke avond een film kijken zodat ik goed kan slapen, veel solliciteren, af en toe een blokje om, veel op deze site om over mijn gevoel te praten.

Ik ben zelfs alweer op Tinder en heb al een aantal "dates" gehad. Uiteraard krijg ik daar nu nooit een relatie uit, dat moet ik ook niet willen, maar gewoon een beetje rondkijken en voelen dat ik echt nog wel goed op de markt lig. Me gewild voelen voelt best goed af en toe. En ik ga natuurlijk veel naar vrienden, al werken die wel gewoon, dus dat is dan meestal 's avonds en in het weekend. Maar ik vermaak me op zich wel. En deze site helpt echt heel goed. Had ik van tevoren niet verwacht.

Dankejwel Rozenblaadje,

Ik doe mijn best en meestal lukt dat ook wel om me hem niet voor te stellen met een ander. Als ik eerlijk ben tegenover mezelf denk ik ook niet dat hij meteen op iemand anders duikt, daar heeft hij het veel te druk voor. Waar zou hij in godsnaam iemand moeten ontmoeten, laat staan daten? Hij gaat nooit uit, werkt 5 dagen, in de weekenden vrijwilligerswerk en dan ook nog band repetitie en hij is op huizenjacht, hij is ook nooit van het scharrelen geweest, dus daar moet ik me ook niet druk om maken. Maar soms komt die gedachte erin en dan is het heel moeilijk hem er weer uit te krijgen.

x