Lijkt me helemaal normaal hoor.
Bij mij is de verliefdheid er meestal snel, of klik of vlindertjes, hoe je 't ook noemt. Heb zelf al enkele dates gedaan en kom tot dezelfde vaststelling. En aan de ene kant geeft het wel zelfvertrouwen, als je ziet dat de ander wel geïnteresseerd is, je merkt dan dat je blijkbaar toch nog goed in de markt ligt, om het zo te verwoorden en dat geeft een opkikker. Maar wees er ook op voorbereid, dat als je iemand zou tegenkomen waar je dan wel iets voor voelt en het is niet wederzijds, dat het dan dubbel zo hard kan aankomen, vermits je nog niet helemaal 'herstelt' bent uit je ldvd.
Het zal komen wanneer het komt, en meestal wanneer je het niet zoekt. Daaraan twijfelen lijkt me ook normaal, doe dat zelf de hele tijd trouwens en dat is het bewijs, denk ik, dat we er nog niet aantoe zijn.

Trouwens, de eerste date die ik deed was er eentje waarbij één voor één alle rode vlagjes opsprongen. Had me een lijstje gemaakt, in m'n hoofd, over dingen die ik niet meer wou en die wezen op signalen die m'n ex ook had en op twijfelgedrag enzo. En grappig, ze had alles wat in die richting wees. Ben er eerlijk over geweest, hebben veel gebabbeld en uiteindelijk is ze een goede vriendin geworden. We kunnen goed praten, hebben beiden hsp, en ik heb er heel veel uit geleerden ben dankbaar dat ik er nu een zeer goede vriendin bijheb.

Als m'n relatie niet was afgesprongen dan zou ik haar nooit ontmoet hebben. En op moeilijke momenten denk ik, of probeer ik, altijd na te denken over de toffe mensen die ik heb mogen leren kennen sinds de breuk. Heb echt al enkele toffe mensen leren kennen, nieuwe vriendschappen opgebouwd. De steun en vriendschap die is ontstaan en de kracht die ik daaruit put. En dat is iets waarvoor ik zeer dankbaar ben. Zo zie je, zelfs uit de moeilijkste en zwaarste dingen die je meemaakt komt nog iets goeds en mooi.

Nu gewoon tijd voor jezelf nemen, je amuseren, niet meer op zoek gaan naar die ene en dan komt het vanzelf