Laat die tranen maar vloeien, dat lucht op en helpt je zo vooruit, al voelt dat nu zo niet aan.
Ken het eenzaam gevoel, net zoals zoveel andere hier. Doorbijten, je komt erdoor.

Puntuit,

Je gaat niet verder bergafwaarts...dit hoort er allemaal bij,weet je..
Na alle krachtsinspanningen die er zijn geweest de afgelopen tijd, heb je dit ook 'nodig' om alles eruit te laten..Verdriet is de uitlaatklep van alle gevoelde emoties...Als je dit niet zou hebben en ondergaan, zou het juist 'slecht' met je gaan! Alle emoties die je nu meemaakt en doorleeft heb je nodig..het brengt de waarde van de andere kant van de medaille die je nu voelt. Hou het ook niet tegen..
Doorvoel de eenzaamheid..huil om alles wat jij 'huilbaar' vindt..
Dwel,snotter,klaag...voel...Hiermee breek je het bestaande verdriet af
Maar hou wel die grens in de gaten die je niet over moet gaan..die grens voorbij, waar het je echt niks meer kan schelen..
Nu heb je dat ook wel tot op zekere hoogtes,maar zelfs in de top van je verdriet, voel je je zelfbehouds-mechanisme zoemen..
Tussen denken dat je dood gaat of wensen dat je dood gaat, is nog altijd heel anders dan ervoor zorgen dat je daadwerkelijk dood gaat.
Dat is die grens...

Ik ben er ook van overtuigd dat jij die wetenschap in huis hebt..
Maar dat maakt je verdriet er niet minder om he...
Geef jezelf die ruimte Puntuit..Al voel je je verloren..je bent het niet..Hou je daaraan vast..
Morgen is er weer een nieuwe dag..dan zal het wel beter gaan..
Hou voor nu maar de gordijnen dicht..Gewoon omdat...

Sterkte joh...

Knuffel...FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...