Ik voel je pijn,...

Bij mij is het (pas) 7 weken over. Hierna nog wel een aantal keer contact gehad (waarvan 2x blijven slapen waren de eerste twee keren contact) Hierop vroeg ik dat dat toch wel iets moest betekenen,...krijg je de boodschap dat dat haar standpunt niet veranderd.

Daarna nog een aantal keren gezien en gesproken, maar,..en dat is pas een klote gevoel,..het is dan net alsof je voor een complete vreemde staat. Een vreemde die probeert uit alle macht maar niet iets van compassie of gevoel te tonen naar jou toe. Tijdens een van de laatste gesprekken gezegd dat ik d'r mis en of ze ons wel es mist. Hoe zo'n persoon dan reageert is bijna harteloos,.."tis beter zo"en "tis niet het einde van de wereld toch?".

Na de laatste keer haar gesproken te hebben had ik er genoeg van, de deur achter me dicht getrokken en niks meer van me laten horen,..niet zo zeer om een punt te maken of haar "een "lesje" te leren,..maar ik trok het niet. Dat zogenaamde vrienden zijn,..En ondertussen horen/zien dat ze uit gaat met een andere ex, idioten (haar eigen woorden) die alleen maar alles van haar willen etc etc,.. zo fakkin krom.

En toch,....Toch zou ik alles ervoor over hebben om het weer tussen ons te laten lopen,...Ik voel me een eikel!

Anthony

Hoi,

Veel dingen zijn erg herkenbaar. Je kunt ook wel doorgaan, druk bezig zijn etc. maar dat wil niet zeggen dat je een ander niet meer mist. Wat jij zei denk ik ook vaak "Hoe zou het zijn als er iemand anders in mijn leven zou zijn?". Het is ook normaal (denk ik?) zolang er geen nieuwe liefde komt je de oude blijft missen. Of misschien zolang er geen liefde komt die de andere overtreft, want je hoort ook vaak genoeg van mensen die meerdere nieuwe partners hebben gehad en toch nog die ene van vroeger blijven missen.

Misschien ligt het aan een laag zelfbeeld...maar toch herken ik de vragen van "wat zou de ander ervan vinden?" vooral dus bij de positieve dingen die je bereikt. Dus dat alles wat je bereikt wel mooi is, maar zolang een essentieel iets gemist word, van binnen zo'n raar gevoel blijft. Dat je eigenlijk niet weet waarvoor je het doet.

Het hoort natuurlijk ook wel bij de tijd van het jaar...terugdenken aan vroeger Maar toch moet het op een gegeven moment stoppen. We moeten niet teveel aan vroeger denken of in het verleden blijven hangen, al is dat soms moeilijk als het verleden leuker was dan het heden is.

Doorgaan dan maar en zoals een vriendin mij laatst schreef "Gewoon kijken of het schip strand. Dus niet waar het strand maar of het schip strand"

Liefs
emotional