Na mijn laatste blog donderdag, moet ik zeggen dat ik een leuk dagje heb gehad. Ik ben langs gegaan bij een oude vriendengroep die al verbleven op Centerparcs Port Zelande. Eerst wou ik niet gaan, want Port Zelande is het laatste uitstapje geweest, waar ik samen met haar ben geweest. En daar heb ik het zo maar dan ook zo gigantisch verpest. Ik ben zo dwars geweest die dag, en wou helemaal niet naar der luisteren. Ik weet niet wat ik die dag had. Maar het was niet echt mijn dag. Uiteindelijk toen we naar huis gingen met de bus, hebben we de hele rit niet bij elkaar gezeten. Ik denk dat ze onder die rit besloten heeft dat het nooit meer goed zou komen. Uiteindelijk ben ik toch gegaan, en heb een redelijk leuk dagje gehad. Lekker gezwommen, wat gefeest, en veel gezelligheid. Het kwam zo uit dat ik men kamer moest delen met een meisje, voordat ik men ex leerde kennen vonden we elkaar heel leuk, en nu waren we allebei single. Zei wou de hele tijd knuffelen, zoenen, en meer. Ik barstte al in tranen uit toen ik met haar aan het knuffelen was, ik mis men meisje. Ik wil haar niet. Het is gewoon niet mijn type, ik zie niks in haar. Uiteindelijk toch nog met der gezoend. Maar ervan genoten nee, uiteindelijk heb ik zelfs de bedden uit elkaar gezet. Ik kan het gewoon niet. Terwijl het nu 1 maand uit is. Inmiddels zit ik hier nog, ze vragen of ik ook het weekend nog wil blijven maar ik weet het niet. Ben een beetje emotioneel.

Dat brengt me ook bij een volgend punt, waar ik graag wat meningen en andere gedachtes op hoor.
Zei heeft een jongen leren kennen medio oktober 2010. Ze vonden elkaar wel leuk. Maar zei wou bij mij blijven. Die jongen zei allemaal dingen tegen haar, dat ze niet verder moest met mij, dat ze niet gelukkig zou worden met mij, en dat hun geluk voor elkaar is voorbestemd want hij had visioenen gehad e.d. Ik heb het zelf gelezen dus weet dit zeker. Hij zat der toen al een beetje te bespelen zodat hij samen met haar verder kon gaan. Zei heeft daarna het contact met hem verbroken omdat haar hart bij mij lag. Het e-mail contact had ze mij doorgestuurd voor het vertrouwen toen. De laatste 2 weken van onze relatie, merkte ik dat ze langzaam weer contact met hem kreeg. Ze legde uit dat dit vriendschappelijk was. Een paar dagen nadat het uit is, ben ik erachter gekomen dat ze gelijk samen waren. Een vriend van mij heeft ze gespot samen. Vlak waar zei verblijft woont een vriend van mij die zei niet kent. Hij houdt ze niet bewust in de gaten, maar heeft ze meerdere malen samen gezien. Ik denk niet dat ze toen al een relatie hebben. Maar men ex heeft niet veel vrienden. Dus hij was een beetje de enige die ze had om haar te steunen, en te helpen, en onderdak te bieden. Dit brengt voor mij vervelende en nare gedachtes naar boven. Want misschien wou zij een vriendschap, maar hij wou toen al meer, want hij zag haar als de ware. Terwijl ze elkaar nog helemaal niet goed kenden. Zei vond hem ook wel leuk, maar niet direct voor een relatie. Daarom zit ik met het nare gevoel dat hij druk op haar heeft uitgeoefend en haar heeft lopen inpalmen om voor hem te kiezen en mij te vergeten. Hij is namelijk vrij overtuigend, en zei is zwak op dit moment. Zei is niet iemand die zo snel met iemand anders zou kunnen denk ik. Ze is heel gevoelig, ik kan het me niet voorstellen. Soms is ze wel een tikkeltje naïef vindt ik.
Nu heb ik gewoon echt het idee dat ze samen zijn, ook omdat ik blogs van haar heb gelezen op deze site die ze nu heeft verwijderd. Dit doet zoveel pijn. Okey, als het uit is kan je verder met een ander. Maar de manier waarop, en de tijdsperiode, dat doet vooral pijn.

En dat terwijl we altijd zeiden, we gaan samen in Brabant wonen, trouwen, kinderen, een hind nemen. We zouden samen uit worden en altijd bij elkaar blijven. Dan geef je iemand toch gewoon een nieuwe kans als diegene al zijn gevoelens deelt, en laat zien dat hij veranderd is.

Wat vinden jullie wat is een normale tijd om een nieuwe relatie op te bouwen, na 2 jaar relatie, Waarvan 1,5 jaar samenwonen?
Wat denken jullie wat er gebeurd, als een meisje gaat uithuilen, bij een jongen die haar als de ware ziet, en al eerder heeft aangegeven met haar een toekomst te willen opbouwen?
Zijn er nog verdere dingen die jullie denken of opvallen?

Ik hoop wat van jullie te horen, want ik weet gewoon niet wat ik ervan moet denken.

Zoals ik in eerdere blogs al schreef ben ik echt een compleet ander mens geworden na deze harde les. Ik vindt dat ik een nieuwe kans verdien, omdat ik echt met al haar punten heel veel heb gedaan.
Ik weet zeker dat ik haar gelukkig kan maken. Maar er is gewoon iets waardoor zei niet wilt of kan.
Wordt net wel gebeld door de woningbouw. Ze wil onze accounts scheiden.
Zodat ze ervan kan profiteren dat ik al 4 jaar ben ingeschreven, en zei nog geen jaar. Beetje krom.