Er zijn momenteel 0 gebruikers en 8 gasten online.
ik voel niet meer, voel me niet verdrietig, boos, bang, onzeker... moe niets....
ben mat, energie loos en onverschillig
net bij de huisarts geweest, die het woord "depressief " benoemde... zelfs dat weet ik niet
het lijkt wel of alles geblokkeerd word, dat ik vast zit in het niets.
de huisarts vroeg of het nog verantwoordelijk was om te gaan werken... normaal ben ik altijd 1 van de eerste die zegt dat je niet kunt werken met iemand die er maar voor de helft is ........ maar voor mezelf weet ik dat niet.
wie mij s nachts wakker kon bellen... iedereen, maar ik wil niemand wakker bellen, heb er dom weg de behoefte niet aan.
wie de huisarts kon bellen, ... niemand! wil het niet
weet ook niet waarom ik deze blog schrijf....
@issy
Heej,
Issy heb net je laatste en vorige blog gelezen én ken het gevoel. Advies geven in zo een situatie is moeilijk tot zelfs onmogelijk. Alleen wil ik je graag kwijt, dat die gezellige avondjes samen heerlijk zijn op et moment, maar achteraf verscheuren ze je. Ik zeg dit uit eigen ervaring, 'k blijf er ook steeds intrappen, want het is zo heerlijk om d'r vast te nmen, te knuffelen, maar telkens weer die ontgoocheling, telkens die afbraak van volledig herstel. Issy, ga niet gewoon toekijken én wachten, zorg goed voor jezelf ajb! Dikke knuffel
@ELABA
dus mij staat me morgen ook iets te wachten wat ik eigenlijk niet moet willen op de lange termijn?
sprak der net weer via de chat en ze doet weer behoorlijk cooltjes. kortaf en zegt dat ze niet weet wat der gevoel gaat doen. Ze kan niet verzekeren dat het goed komt etc. Maar waarom wil ze dan langskomen? Ik snap daar niets van!
:(
Sterkte Issy
@Issy
Wil toch even kort reageren op jouw blog, ik heb er zelf namelijk ook ooit een blog over geschreven, ik herken het. Toch is dit van voorbijgaande aard, houd jezelf dit voor!!
Het gaat over, dit is een fase waar je doorheen moet. Dat wil niet zeggen dat het makkelijk is, nee het is erg zwaar maar weet dat dit tijdelijk is.
Sterkte!