Het gaat weer even heel slecht, geen idee hoe dat in een keer weer zo komt, ik mis haar nu echt enorm, de pijn in mijn hart is niet voor te stellen, kwellend, martelend, ik schreeuw de hele tijd, somebody please make this stop!, het is onverdraagzaam op dit moment, ik moet de hele tijd huilen, tranen met tuiten, wordt gek van mezelf, kan er even heel slecht mee omgaan, zie geen toekomst, kan ook geen toekomst zien, want dat gedeelte van mezelf ligt onderuit, ik kan het niet alleen, hoef het ook niet alleen te doen, schrijf het hier op, zodat het misschien wat beter in mijn kop gaat. Alles wat ik doe, zie, denk, voel, zie ik haar, mis ik haar, ik weet niet hoe ik van dat beeld af kan komen, hoe ik haar een plek in mijn hart kan geven, hoe dit alles gaat eindigen. Zij was het voor mij, maar ik kon het niet geven, ik kon en durfde niet, ook al had zij daar ook een aandeel in. Het duurde maar zo kort, en wat voor impact heeft het, een wijze les, absoluut, weet wat je hebt, niet alleen in de relatie maar in het hele leven. Er kwam net een junk aan de deur die vroeg of ie mocht blijven slapen omdat ie geen geld voor de opvang had, dan zie je dat er mensen zijn die er veel slechter aan toe zijn, ik zit met liefdesverdriet, met teveel vragen over mezelf, teveel onzekerheden, ik probeer te overleven, meer is het neit, ik spreek af met vrienden, maar het doet me niks en dan zoals nu, een terugslag, terug naar het begin, ik voel me net Renton in Trainspotting als ie door zijn ouders op zijn kamer wordt gezet om af te kicken, zo voelt dit ook, zo veel pijn in mezelf. Steken in mijn ziel zijn te groot. Waarom heb ik dit zo erg? Waarom val ik nu weer zo ver terug? Waarom kan ik het mezelf niet een keer wat makkelijker maken? Waarom speelt mijn geest zulke spelletjes met me, maakt die het me zo ongelooflijk moeilijk nu, waarom eis ik perfectie? zowel in mezelf als in de relatie, en heb ik eindelijk perfectie, klap ik volledig dicht. Ik weet het vandaag echt niet meer, kom er niet meer uit..

Sterkte allemaal, ooit, ooit, dan hoop ik dat deze pijn uit me mag zijn, dat ik mezelf weer terug mag vinden.

Liefs Bram