zit met gemengde gevoelens achter mijn pc. Mijn ex sms de vanmorgen dat hij om 2100 uur zou komen. Ondanks dat je verstand zegt om hem niet te zien, heb ik de hele dag naar hem uit gekeken. (nu denkt iedereen natuurlijk dom dom dom)
Bij ons ligt het misschien ietsje anders dan bij anderen. Bij hem is zijn gevoel voor mij niet weg. In tegendeel, hij geeft zelfs toe dat hij van mij houdt nog. Maar dat hij nu door een bepaalde fase moet.
O, ik weet heus wel dat het vaak ook praatjes zijn, en dat hij echt niet zo maar zijn nieuwe vriendin aan de kant zet. Maar, op deze manier, zoals wij vanavond elkaar zagen en spraken, weet je wel of er nog wel genoeg is om uberhaupt ooit in de toekomst verder te gaan met elkaar.
Ik ben niet heel erg verdrietig nu hij net is weggegaan, ik mis hem wel nu, het is ineens weer stil in huis.
Maar ik ben blij dat we toch een aantal dingen hebben besproken. En wat hier van komt? Ik weet het niet.
Het zal niet de eerste keer zijn op deze wereld dat ex-en weer bij elkaar komen. Jammer genoeg hoor ik dat hier bij ldvd weinig, heeft iemand dit meegemaakt?
Ik probeer geen hoop te hebben, maar kunnen jullie begrijpen dat het niet zo zwart-wit allemaal is?
Dat gevoelens elke dag anders kunnen zijn?
chantal, heeft hij dus een
chantal, heeft hij dus een nieuwe vriendin?
Gaat hij dat uitmaken en met jou verder, of heeft hij dat niet zo gezegd? Voelt hij meer voor haar dan voor jou of andersom?
Dat zouden dingen zijn die ik wel zou willen weten.
Het kan best zijn dat ik ook in deze situatie kom.
Mijn ex zegt ook dat hij nog veel aan mij denkt, op een manier dat ik voel dat het meeeer is dan gewoon "aan een ex denken"...
terwijl hij dus ook errrug verliefd is.
Hij wilde een paar weken ook een afspraak met mij maken..
(niets meer gehoord)
Ik zou erg op mijn hoede zijn, Chantal.
Dat je er de hele dat naar uitgekeken hebt, is heeeeel herkenbaar.
Probeer er met je verstand bij te blijven/
Waarom is hij weggegaan bij jou? Telt die reden nu niet meer? Of zal hij in de toekomst bij jou weer hetzelfde doen, om dezelfde reden?
Liefs,
Geraldine.
Goedmaken
Hoi Chantal,
Mijn ex heeft me na drie jaar bedrogen met een meisje bij hem op school. Hij was niet voor rede vatbaar, zij was alles, zij was perfect, tussen ons zou het nooit zo zijn...
3 maanden later kwam hij met hangende pootjes terug. Ineens was ik weer alles, ineens miste hij mij, ineens hield hij weer alleen van mij. Hij heeft me dus om een tweede kans gevraagd, maar hij heeft ze niet gekregen. Ik had ondertussen een lieve jongen leren kennen (ondertussen zijn we samen, maar op dat moment nog niet), & hoewel er niets was tussen ons, wou ik hem niet opgeven voor een ex die mijn hart brak & die ik sowieso niet meer kon vertrouwen.
Ondertussen weet ik dat hij nog steeds samen is met dat meisje, waar hij dus niet van houdt, dat vertelt hij me zelf, om de zoveel weken smeekt & huilt hij om wat hij nooit meer kan krijgen...
Maar weet je, dat meisje bedondert hij even erg, als zijn hart niet bij haar is. Ik ben gelukkig met mijn nieuwe vriend, ik koester geen wrok tegenover mijn ex, want als we nog samen waren had ik deze kans niet gehad, maar nooit neem ik hem nog terug.
Eens een bedrieger, altijd een bedrieger.
Ik ken de situatie tussen jou en je vriend niet, maar die van mij heeft de neiging eerst te doen & dan te denken & dan hoopt hij achteraf dat hij het nog recht kan zetten. Dat is natuurlijk een persoonlijke kwestie, maar voor ons is het daar toch bij ge?ɬ´indigd.
Heel veel succes!
Hoi Geraldine, Ik wilde net
Hoi Geraldine,
Ik wilde net je gaan beantwoorden, toen mijn ex belde. Zomaar, om te zeggen het hij het zaterdag heel fijn vond met me. En dat hij gisteren ook al had gebeld, nota bene terwijl hij ging pinnen om het strand waar hij zojuist met haar had gegeten! Ik was in gesprek, maar het feit dat ie mij belt tijdens een uitje met haar, is natuurlijk te gek voor woorden.
Ik had hem heel kort aan de lijn, maar hij zou proberen om woensdag naar den haag te komen (hij woont sinds kort met haar in hilversum), dus hij moet het echt even 'plannen' zeg maar.
Ergens geeft het me een goed gevoel, dat hij dus toch nog meer voelt voor mij dan er eigenlijk mag zijn. Maar er is ook nog verdriet, waarom kon onze relatie niet door gaan dan? We zijn bijna 8 jaar samen geweest. En de laatste jaren heeft hij vaak getwijfeld .Niet aan zijn liefde voor mij, maar om het feit dat we beiden zo anders in het leven staan, twee verschillende karakters. Ik heb nooit moeite gehad met dat hij anders is, maar hij kreeg het gevoel dat hij steeds meer water bij de wijn moest doen.
Nu heeft hij sinds 4 maanden (hij maakte het uit toen hij haar 1 week kende) een meisje dat precies is zoals hij, maar dan nog extremer. Lijkt wel of het therapie is voor hem... hij vertrouwt haar niet, ze heeft driftbuien etc. Een moeilijke vrouw dus, met kennelijk veel diepe dalen maar ook hoge toppen.
Vergeleken met haar ben ik pure rust voor hem.
Maar wat moet ik nu? Ben ik na 8 jaar van vriendin naar minnares gegaan? Iets wat ik normaal gesproken nooit van mezelf zou accepteren? Maar nu heb ik het gevoel van: het is dit of niks en dit is misschien een kans dat het ooit weer goed kan komen.
Ik laat hem nu maar mij missen, dat werkt, want hij belt, en komt, en ik hoop dat ik dan kan zeggen op een dag: kies voor haar of voor mij. Want op dit moment wil hij ons beiden niet kwijt.
Ik kan nu nog veel meer schrijven over hem, wat wel belangrijk is, dat hij me nooit heeft bedrogen en dat hij echt heel veel van me houdt, maar kennelijk had ie een enorme verandering nodig!
Waar het allemaal naar toe leidt, ik weet het ook niet .Liefde kan heel verwarrend zijn, maar ik ding weet ik wel: doe wat je voelt! Als het uiteindelijk een verkeerde keuze is, so be it, maar je hebt een keuze gemaakt, beter dan geen keuze!