Hij negeert me..
Hij negeert me eigenlijk al een week. Het is nu een maand over en het laatste wat ik heb gehoord dat was "Ik word er zo moe van. Laat me met rust!!".
Laat me met rust? WTF denkt hij wel niet? Is het zoveel gevraagd om normaal met me om te gaan? Begrip te tonen voor het verdriet wat ik nu heb? Ik heb het niet nodig om nog verder de grond ingeboord te worden. Een klein beetje begrip. Ik wil geen relatie meer met hem. Maar waar is die dierbare vriendschap nu gebleven? Kennelijk was die nog half niet zo intens als werd beweerd. Anders zou je wel anders met me omgaan.
Toen hij het uitmaakte zei hij nog: ik zal er voor je zijn wanneer je me nodig hebt. En heb ik hem gezien? Nee natuurlijk niet. Hij heeft zo'n 3x z'n telefoon opgepakt om met me te praten. Hij heeft me een mailtje gestuurd en 2x over msn gesproken. Ik daarentegen word al een maand lang huilend wakker en ga huilend slapen. Ik probeer lege momenten te vullen, zodat ik er maar niet aan hoef te denken. En hij? Hij pakt zijn leventje weer op en doet alsof ik niet meer besta.
Ik heb hem net toch weer gesmst. Ik begrijp niet wat er in vredesnaam is gebeurd, dat ik zo behandeld word door hem. Ik weet het ligt niet aan mij. Maar waarom voel ik dat dan niet zo?
Negeren
Hey lieve Fay,
Laat je niet zot maken, maar ga hem ook negeren. Mss is dat allemaal het beste.
Veel moed,
Speler
Life is what you make of it...or not!
Meisje toch... Stom he,
Meisje toch... Stom he, zoals mensen kunnen veranderen als een relatie uit is? Zo sterk als de liefde kan zijn, zo desastreus kan het zijn als het misgelopen is.
Of de vriendschap hem niet dierbaar is, kan ik niet beoordelen. Wel weet ik dat het in de meeste gevallen zo eenvoudig niet ligt. Een gewezen liefde is ook een liefde en de een gaat met de emoties die daarbij komen kijken anders om dan de ander. Je bent misschien snel geneigd om te denken dat het verdriet alleen bij jou zit en dat de ander makkelijk doorgaat. Maar het is heel erg goed mogelijk dat het zo niet in elkaar zit. Hij zit misschien ook wel erg in de knoop, weet zich in deze situatie niet goed een houding te geven. De keuzes die hij maakt om zichzelf in dit geval een houding te geven zul je mij niet horen goedpraten, maar ik vind het wel goed mogelijk dat hij gewoon ook niet goed weet wat hij moet doen.
Als een liefde geen liefde meer is, kan het goed zijn dat die persoon heus nog wel een heel bijzonder gevoel bij je heeft, een bepaalde mate van warmte bij je voelt... Dat jij iemand wordt die hij eigenlijk niet wil kwetsen, maar hij zit ook nog met zijn eigen gevoelens. Dat kan misschien heel verwarrend zijn.
Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om. Het rotte van deze site is, dat er voornamelijk mensen op zitten die WEL praten en wel open zijn en niet zoveel moeite hebben met over gevoelens praten. Toch is het bepaald geen garantie dat de exen die hier dus allemaal niet zitten, er niet mee zitten. Die gaan er anders mee om.
Ik kan 'ik zal er voor je zijn als je me nodig hebt' verenigen met 'ik word er moe van, laat me met rust'. Dat eerste is namelijk welgemeende intentie naar mijn idee, een weerspiegeling van zijn gevoel, en dat laatste een kreet van 'maar het is niet zo dat ik het allemaal zo eenvoudig vind en ik moet er ook mijn weg in vinden en dat moet ik zelf doen'. Het is wel overduidelijk dat je geen hoop hoeft te hebben op een hereniging en dat is wel erg hard, maar misschien is er nog niet alle reden om al te hard te oordelen over jullie verhouding nu.
Ik weet
het komt niet meer goed tussen ons. En daar heb ik vrede mee. Ik wil geen relatie met iemand die zo wisselvallig kan doen. Ook a hebben we het een tijdje geleden nog heel erg leuk gehad samen. Ik weet dat ik beter verdien en beter kan krijgen. Er komt heus wel iemand op mijn pad. Maar zoals ik me nu voel, dat verdient niemand. Het lijkt alsof ik iets verkeerd heb gedaan. En ik weet heel erg goed dat dat niet zo is. Ik ben gewoon mezelf met al m'n goede kanten en slechte kanten. Maar bij hem kan ik mezelf niet meer zijn. Natuurlijk heb ik ook dingen gezegd uit pure frustratie vol met emoties. Maar ik heb hem never nooit genegeerd.
Het is waar. Iedereen verwerkt het natuurlijk op zijn eigen manier. Maar iemand negeren en dan doen alsof iemand er niet meer is, dat is wel de makkelijkste manier. Hij heeft het moeilijk met veel dingen. Daar heb ik begrip voor. Maar dat betekent niet dat je zomaar alles kan maken. Ik vraag me ook erg af. Is dit wie hij is? Of kan er daadwerkelijk niet mee omgaan?
Het enige wat ik zou willen is een beetje begrip. Ik wil normaal om kunnen gaan met elkaar. Ik hoef hem niet dagelijks te bellen ofzo, maar ik wil gewoon niet met zoveel ruzie uit elkaar gaan. Kennelijk is dat te veel gevraagd.
Fay
If you love someone let it go.
If all is well it should return. But if you have to cling it was never yours in the first place.
Lieve Fay, dat negeren deed
Lieve Fay,
dat negeren deed mijn ex ook.
Nadat het uit was spraken we geen woord met elkaar.
Eindelijk na een half jaar hebben we afgelopen weekend weer lol samen
kunnen hebben en was het weer als vanouds.
Het enigste wat hij voor die tijd zei was hallo en doei en moet je nu al weg? Het enigste wat ik hem heb horen zeggen tegen mij.
Vreemd genoeg hoort het er gewoon bij. Het is erg lastig, omdat je zo nog meer op de feiten word gedrukt dat het uit is. Na een tijd zal het wel minder worden, als hij weet hoe hij zich tegen je moet gedragen.
Liefs,
Dearest...
Mijn ex negeert mij ook. Dat
Mijn ex negeert mij ook. Dat wil zeggen dat ze niet op mijn openhartige mailtjes heeft gereageerd. Ze wilde geen contact en ze wilde met rust gelaten worden.
Toen ik haar echter na 3 maanden plotseling tegenkwam bij een tankstation, negeerde ik haar. 4 dagen later stond ze ineens in mijn stamkroeg. Toen ik op haar afstapte voor een poging tot verzoening nam ze weer zo'n ijskoude "I don't care" houding aan. Ik heb toen haar masker afgezet door een gemene opmerking te plaatsen. "Eigenlijk ben ik echt blij dat ik van je af ben"... nou... je had haar reactie moeten zien. De tranen sprogen in haar ogen en ze werd compleet hysterisch. Duidelijk dus dat het haar allemaal ook niet in de koude kleren is gaan zitten. Nog steeds wil ze de boel niet uitpraten hoor... ze zit nog steeds in de negeermodus, maar ik weet iig dat ze het ook wel moeilijk heeft. En gek genoeg is dat voor mij een opluchting... terwijl ik haar eigenlijk het geluk zou willen gunnen. Heel dubbel dus...
Ik wil hier dus mee zeggen dat het goed mogelijk is dat jouw ex het ook erg zwaar heeft en dat hij gewoon niet tegen de confrontatie kan. Hij wil het waarschijnlijk echt helemaal afsluiten en denkt dat dat hem niet gaat lukken als het contact tussen jullie blijft bestaan. Mogelijk kunnen jullie over een tijdje wel gewoon met elkaar communiceren, maar het belangrijkste is nu om hem echt met rust te laten voor je hem gaat irriteren en je het alleen maar erger maakt.
Als hij contact wil, komt ie wel naar jou. Wie weet kom je hem binnenkort eens tegen en kunnen jullie een praatje maken. Ik hoop alleen niet dat het niet zo'n fiasco wordt zoals bij het geval was. Tussen ons is het alleen op een zeer vervelende manier uit gegaan, dus dat kan ook een oorzaak zijn van haar houding.
Succes ermee en ga lekker aan jezelf denken!
Een break..
Mijn ex wilde het gewoon even laten rusten. Zodat we als we allebei wat minder emotioneel waren, erover konden praten. Hij heeft in het begin constant volgehouden dat hij hoopte dat we elkaar over een tijdje recht in de ogen aan kunnen kijken. Maar nu had hij rust nodig. Misschien heb ik het wel dom gespeeld. Had ik hem ook direct met rust moeten laten. Nu moet hij namelijk helemaal niets van mij. Ik heb hem dus al goed ge?ɬØrriteerd...
Maar ik heb het moeilijk en kan er niet 1,2,3, aan wennen dat hij er niet meer is voor me. Dat is toch ook wel een beetje te begrijpen? De gesprekken die we in het begin hadden, liepen eigenlijk altijd op ruzie uit. Daar waren we beiden schuldig aan. Ik zag zelf ook wel in dat we beter een tijdje geen contact konden hebben, want hier werden we beiden niet beter van. Maar ik vind dat ontzettend moeilijk. Ik mis mijn beste vriend. Ook al weet ik dat hij dat nooit meer zal zijn. Ik kan er maar moeilijk aan wennen.
Ik weet goed hoe ik mijn gevoel moet verwoorden en ben niet bang voor confrontaties. Hij is eigenlijk precies het tegenovergestelde. Hij is in zichzelf gekeerd als hij het moeilijk heeft en wilt met niemand praten.
Ik heb hem pas gezien. Echt goed zag hij er niet uit. Hij was erg dun geworden en z'n kop stond op onweer. Het deed me pijn, omdat ik veel om hem geef. Maar aan de andere kant dacht ik ook wel: gelukkig, zo makkelijk is het dus ook niet voor jou.
Ik denk nu alleen nog maar aan mezelf. Ik shop veel en ga lekker veel erop uit met mijn vriendinnen. Maar ik merk wel dat ik wanneer ik even niets te doen heb in een leeg gat val. Dan ga ik malen en denken. Gelukkig zijn er genoeg leuke dingen te doen: shoppen. uitgaan, nieuwe vrienden, nieuwe sportschool, zangles, nieuw werk, studie weer oppikken..
Genoeg te doen dus..
Liefs Fay
If you love someone let it go.
If all is well it should return. But if you have to cling it was never yours in the first place.
Het is gwn idd het beste om
Het is gwn idd het beste om het contact ff te laten rusten.
Dat heb ik ook gedaan, en afgelopen weekend hebben we na maanden elkaar weer gezien. We hebben ook gewoon lol samen gehad. Hij durfde me opeens weer aan te kijken, haha misschien ook omdat hij aangeschoten was maargoed.
Zijn negeermodus is zeg maar grotendeels uitgezet en dat is erg fijn.
Het is fijn om weer gesprekken te hebben zoals die vroeger waren.
Dus je moet het gewoon tijd geven. Ik had ook niet verwacht dat het nu zo goed zou gaan tussen ons. Maargoed...
Tijd heelt alles!
Liefs,
Dearest...
Tijd
Ik hoop dat de tijd de wonden ook voor ons zal helen. Niet in de zin van een relatie, maar wel op het gebied van vriendschap. Mijn ex roept eigenlijk al vanaf het begin dat we het even moeten laten rusten. Daarna kunnen we volgens hem pas goed praten. Hij wilde de vriendschap namelijk niet kwijt tussen ons. Maar we bleven praten, omdat ik dat wilde! Ik ben iemand die frustraties direct moet uiten. Maar ik zeg eerst en denk daarna pas.. Dat is iets wat ik wel weet, maar waar ik nu heel erg mee geconfronteerd word. Ik belemmer mezelf om verder te gaan. En dat moet maar eens stoppen..
Ik voel nu eindelijk ook dat ik ook echt rust moet hebben van dit allemaal. Ik wil op dit moment (met dank aan goede adviezen) geen antwoorden meer op al mijn vragen. Volgens mij moet dat toch stap 1 zijn..
Liefs Fay
If you love someone let it go.
If all is well it should return. But if you have to cling it was never yours in the first place.
Of het echt een vriendschap
Of het echt een vriendschap zal worden...moeilijk te zeggen. Hangt ook heel erg af van de toekomstige nieuwe liefdes die jullie weer gaan krijgen. Niet iedereen kan het waarderen als zijn/haar lover een goede vriendschap met een ex onderhoud. Wat in iedergeval 'lekker' zou zijn is als jullie weer samen door 1 deur kunnen en jullie ook nog eens een leuk gesprekje met elkaar kunnen voeren als jullie elkaar tegenkomen.
Zoals jij bent, ben ik ook. Direct al die frustratie eruit. Ik ben dan ook een flapuit als er emoties in het spel zijn. Ik denk dus ook niet na voor ik iets zeg. Komt verandering in... geloof me. Af en toe gewoon het puntje van die tong afbijten.
Het is inderdaad stap 1! Laat hem maar contact opnemen als ie dat wil. Reken er niet op en ga lekker verder zoals je bezig bent. Je hebt genoeg afleiding zo te zien. En je moet ook af en toe alleen zijn. Kun je alles op een rijtje zetten en voel je daadwerkelijk dat het zeer doet. Dat mag best, want het is onderdeel van je verwerking. Altijd maar actief zijn is in feite proberen te vluchten voor je gevoelens. Zoek de middenweg.
Eigenlijk zeg je het zelf al met je vaste tekst "If you love someone let it go. If all is well it should return. But if you have to cling it was never yours in the first place."
Dus je wist het wel (ook ik wist het, maar tegen beter weten in ga je toch van alles ondernemen )
Succes Fay.... je komt er wel!
Cheers,
Jeronimo
Ik weet het heel goed (voor anderen..)
Maar het op mezelf toepassen is wat moeilijker..
If you love someone let it go.
If all is well it should return. But if you have to cling it was never yours in the first place.
Ik geloof er helemaal in wat deze zin zegt! Nu alleen nog toepassen. Loslaten is in de praktijk moeilijker dan ik dacht.
Ik zou graag een vriendschap willen. Terwijl ik degene was die dat resoluut afwees toen hij het aan mij voorstelde. "we hebben zo'n goede vriendschap en dat is zo'n belangrijk deel van een relatie. Ik wil jou als vriendin niet kwijt". Ik hoor het hem echt nog zeggen. Toen moest ik er niets van hebben. Toen was het bij mij ook never nooit. "Ik hoop dat je van gedachten zal veranderen". Reken er maar niet op zei ik.. En nu, nu denk ik.. die vriendschap wil ik wel degelijk behouden. Maar goed, ik realiseer me dat het in de praktijk niet zo makkelijk zal gaan. Ik weet nog niet hoe we op elkaar gaan reageren in de toekomst. Ik wil me er niet te veel aan denken. Ik heb hem laten weten dat ik hem mis als vriend in m'n leven. Als hij eraan toe is dan hoor ik het wel, zoniet dan is het ook goed.
De kans bestaat alleen wel dat hoe langer hij ermee wacht, de kans erin gaat zitten dat ik geen interesse meer zal hebben in een vriendschap. Goh, wat een aparte gedachte eigenlijk. Ik sta er nu nog ver van af. Maar wat als ik dat punt heb bereikt..
Liefs Fay
Citaat voor je EX
Hoe vaak hoor je dat van die exen, ?¢‚Ǩ?ìals je het moeilijk hebt zal ik er altijd voor je zijn?¢‚Ǩ¬ù
Een citaat voor die ex(en)
Als je oprecht in het leven wil staan dan zeg je wat je doet en doe je wat je zegt.
Groetjes coach