Daar ben ik weer, een nare ervaring rijker en een illusie armer. In 1 van mijn laatste blogs vertelde ik over een meisje die dichtbij me stond. Een meisje waar ik goede gesprekken mee had en die gelijk leek te staan qua gevoel, emotie en leven. Ik heb het rustig aangepakt, eerst haar leren kennen en veel leuke dingen gedaan. Op een gegeven moment spontaan naar het buitenland gegaan voor een weekendje.. enorm leuk gehad. Zij vertelde over een ex dat ze hoopte dat hij dingen net zo intens beleefde als zij deed...ze hielp mij met mijn ex om eroverheen te komen.. probeerde advies te geven om dichtbij jezelf te blijven en het allemaal de tijd te geven. Al met al.. een meisje die me voorzag van de nodige rust, advies en me de tijd gaf voor alles..en op emotioneel gebied hetzelfde leek te zoeken als waar naar ik op zoek was. Toch al werd ik gewaarschuwd door mensen in mijn omgeving (een ex vriendin waar ik goed contact mee heb bijv.)

..Naarmate de tijd verstreek leek het misschien meer te kunnen worden, maar ik voelde dat ik daar nog niet klaar voor was..het was te kort op elkaar. Dus ik liet de touwtjes een beetje vieren, en zij merkte dit op. Hier hebben we over gesproken en besloten er voor te gaan.. ik stond er op dit moment dan ook 100% achter dat ik het wilde want ik miste het samenzijn en voelde dat ik klaar was voor iets nieuws (dit is 1,5 maand geleden inmiddels). De dag dat we het uitsproken moest ze op kamp en zoende daar met een jongen, deze jongen ging mee met haar naar dat kamp waar naar eigen zeggen niks meer is gebeurd dan zoenen. Ik vertrouwde het vanaf dat moment niet meer.. veel gepraat over hoe het zou moeten zijn en aangegeven dat er wel iets moet veranderen qua vertrouwen. Zij wilde nog niet officieel een relatie aangaan maar we bleven afspreken en het bleef ontzettend fijn.

Lang verhaal kort, na een avond stappen appte ze dat een dag later zou komen omdat ze moe was en vroeg moest werken, we zouden dan langere tijd samenzijn omdat ze een extra dag vrij zou nemen. Die avond wilde ze bellen en besloot ze ineens dat we beter konden stoppen. Ik kwam te dichtbij haar en ze werd te kwetsbaar, daardoor zou ze dr spontaniteit verliezen en ze merkte dat ze aandacht van andere mannen te leuk vind om ergens in te stappen. Ik heb het gelaten, gezegd voorlopig geen contact te willen omdat ik voor mn gevoel naar ieder uiterste werd geslingerd. Inmiddels hebben we ruim een dag geen contact, en heb ik gesproken met een jongen die voor mij met haar is geweest. Deze vertelt hetzelfde verhaal, huilend spreken aan de telefoon (zij) en hetzelfde verhaal over kwetsbaar zijn en dat die jongen zo speciaal is en het nu gewoon niet kan. Die jongen gaf aan dat hij het ook nooit volledig vertrouwde en daar ook aanleidingen voor had. Daarbij heb ik lucht gekregen van een weekendje weg met een getrouwde man die ze gepland of al gedaan had tijdens mij.

Een meisje wat dus leek dicht bij me te staan.. wat leek goed voor me te zijn en mij te begrijpen in mijn verdriet rondom mijn ex.. een meisje wat ik leuker en leuker ben gaan vinden en me weer voor open kon stellen. Blijkt gewoon een meisje met 2 gezichten te zijn die met hele andere intenties contact met mannen heeft. Zelfs nu ik dit alles heb gehoord, gezien en zelf van me afschrijf, kan ik nauwelijks bevatten dat dit het meisje is waar ik zulke momenten mee heb beleefd. Heb alles verwijderd rondom nummers en facebook berichten uitstaan.. het huilen is niet eens echt..meer de versuftheid van wat voelt als een knockout punch.