moeilijkste periode in mijn leven

afbeelding van spookje

Hey,

Ik zit op dit moment in de moeilijkste periode van mijn leven en weet gewoon niet meer wat ik er mee aan moet!!

inmiddels ben ik morgen precies 4 jaar en 4 maanden bij me huidige vriendin. We hebben samen al een ontzettend mooie tijd mee gemaakt, waar ook flink wat problemen zijn geweest, die we door de liefde voor elkaar overwonnen hebben(hier kan ik helaas niet verder op in gaan, alleen kan ik zeggen dat de problemen van buitenaf gekomen zijn)

Nu liep het de afgelopen periode wat moeilijker, ik wou haar wel veel zien maar kreeg niet veel response terug. Ook als ik het wel kreeg, was het een beetje rustig aan. Wat blijkt nu ze zit in de knoop met haar gevoelens Verdrietig ze weet niet precies meer wat ze voor mij voelt, Terwijl ze wel nog ontzettend veel van me houd. Maar er zijn ook gevoelens voor een andere jongen die ze niet kan plaatsen.

we hebben nu na afgelopen vrijdag besloten om het wat rustiger aan te doen en haar een bedenk periode te geven, alleen ik maak mezelf nu de afgelopen 2 dagen dus helemaal kapot van verdriet!

er spookt zo ontzettend veel door me hoofd heen, dat ik gewoon niet meer weet wat ik moet doen.

mijn hart voor haar is nog altijd overvol met liefde en dat weet ze ook, maar gewoon momenteel niet het contact mogen zoeken omdat ze dan niet helder kan nadenken doet me zoveel pijn, wat nu als ze toch besluit dat ze niet in een relatie verder wil?

ze wil me niet kwijt en houdt altijd van me, ook al gaat het wel uit dan zal ze als gewone vriendin er nog zijn. Alleen ik heb gewoon het gevoel dat ik dit niet aan kan, Ik kan haar niet telkens zien met het feit dat ik haar niet even mag knuffelen/vasthouden, mag zoenen of kussen en ik kan het al helemaal niet aan om haar te zien als ze dan evt. wel van een ander houdt........

Ik ben echt radeloos momenteel, Wat kan ik het beste doen?

Afwachten?? toch weer contact zoeken??

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen/ gedachtes afleiden

This is killing me!

Spookje

afbeelding van roebie1

Tja

Tja Spookje,
Wat kan je doen!!Niets anders dan idd afwachten hoe moeilijk het ook is.Ik denk dat als je contact blijft zoeken in welke vorm dan ook dat,dat eerder afstoot dan aantrekt.Ze heeft gevoelens voor een ander zeg je,ik denk dat als je nu dus aan haar gaat trekken je haar eerder naar hem toe duwt,dan dat ze jouw kant op komt.In de tussen tijd mocht ze kontakt met jou opnemen,kom dan sterk over,vertel haar wel over je gevoelens,maar niet te emotioneel.
Veel sterkte.

afbeelding van spookje

hey roebie, jij ook bedankt

hey roebie,

jij ook bedankt voor je tips:)

ik blijf gewoon afwachten heb inmiddels nog wel paar breek momenten gehad.

momenteel ben ik best wel rustig en heb toch wel weer wat contact met haar gehad.

Dit alleen om wel te zeggen dat ik haar altijd blijf steunen, haar keuze ook accepteer(hoe moeilijk het ook is) en altijd voor haar klaar zal staan als ze me nodig hebt(komt door ons/haar verleden waar ik toch wel een hele belangrijke positieve rol heb gehad)

bedankt

afbeelding van Eddepet

Hoi Spookje, Ik weet helaas

Hoi Spookje,

Ik weet helaas uit ervaring precies wat je bedoeld en voelt.
Mijn toenmalige vriendin twijfelde ook constant en die onzekerheid sloopt je compleet.
Je staat er compleet machteloos voor en er is niks wat je kan doen. Dat voelt zo ontzettend zwaar!
Door die paniekaanvallen heb je nog meer de behoefte om contact met haar op te nemen. Maar helaas is dat dodelijk nu. Ze moet je kunnen missen en dat kan ze niet wanneer je voortdurend contact met haar opneemt.
Wat mij soms wel helpt is om mijn gevoelens op papier te zetten. Zo krijg ik wat meer rust in mezelf.
Heel veel sterkte de komende tijd!!!

Groeten Eddepet

afbeelding van spookje

hey, bedankt voor je

hey,

bedankt voor je steun.

is inderdaad lastig om haar los te laten, maar je zegt nog zoveel dingen wat me nog meer aan het denken zet... bv. dat ik nog steeds perfect voor haar ben: lief, zorgzaam, staat altijd klaar enz...

ik probeer echt contact met haar te mijden maar het is wat je net zegt echt dodelijk...

Ik blijf hopen dat het goed afloopt en zoek me uitvluchten en afleiding wel in gamen en sporten.
mijn rust krijg ik gelukkig ook door er met anderen over te praten:)

nogmaals bedankt:)