Vanochtend weer naar de dokter geweest de operatie was goed gegaan. Het gezwel is weg maar de wond is nu ontstoken, resultaat niet kunnen slikken en moeilijk ademen.

Wat had ik haar nu graag bij me gehad, ik voel me echt belabberd en daar zit je dan. Ik weet verstandelijk dat het een aantal stadia zijn het verwerken van verdriet. Maar ik kan me niet meer vasthouden aan de gedachten die eerst zo geruststellend waren.

De verschillen, de tegen stellingen, en het gebrek aan diepgang. Ik weet het wel maar voel het verlies en het gemis. Ik mis haar echt en zou er veel voor over hebben om weer bij elkaar te zijn.....