Misschien depressie??

Hallo weer. Ik heb gelukkig een fijn weekend gehad. Echt leuke dingen gedaan, nieuwe mensen leren kennen, echt heel leuk. Maar nu even over mijn ex. Ik weet dat het mijn probleem niet meer is (of moet zijn), maar ik maak me toch zorgen. Ik vind hem zo zielig en depressief. Hij doet weinig, hangt er maar een beetje bij...pff ik weet het neit hoor. Vanmiddag sprak ik zijn moeder (waar hij nu dus weer woont) en die zei me ook dat hij maar wat autistisch rondhangt, dat ze hem zo depressief vindt, dat hij met niemand of niks rekening houdt, er een troepie van maakt etc. Ik vind dat zo moeilijk om te horen, zo is hij namelijk helemaal niet!! Zowel de therapeut, zijn moeder en ik hebben hem al gezegd dat hij hulp moet zoeken, maar hij doet het maar niet.....
Het is zo frustrerend te zien dat alles misschien nog een kans zou hebben asl hij in ieder geval maar inzag dat hij een probleem heeft....
Maar ja, als hij geen hulp wil zoeken kan ik verder ook weinig.
Ik ga nu verder, maar ik vind het moeilijk hem zo te zien. Aan de andere kant...als ik het moeilijk heb is hij er ook niet echt voor mij. Ik weet het niet hoor. Voor mij is alles over nu, want ik weet dat het zo beter is. Ik wil ook niet weer meemaken waar we inzaten, dat was vreselijk. En dat vreemdgaan...tja het is ook wel makkelijk om nu alles op een depressie te schuiven...misschien is het ook wel mijn manier van antwoorden zoeken...ik weet het niet.
Nou ja, met mij gaat het in ieder geval nog steeds goed hoor. Ik mis hem maaar merk dat ik mijn leven goed aan het oppakken ben. Ik ben ondernemend en doe veel moeite meer mensen te leren kennen en leuke dingen te doen voor mezelf. Het zal allemaal gewoon moeten slijten denk ik, en ik zal zijn problemen los moeten laten....maar diep van binnen wil ik hem zo graag helpen.....

lucha's blog
login of registreer om te reageren

Ma, 30/10/2006 - 08:55 — panic (of verwijderd)

Hey Lucha

Heb je zelf zo'n fijn weekend, maar dan toch de zorgen om je ex. Kan ik begrijpen hoor. Maar toch is het zo dat als iemand niet geholpen wil worden, aangeboden hulp van nabij ook niet werkt. En zoals je al zei, hij is er ook niet voor jou. Je hebt hem al gezegd dat hij hulp moet zoeken, meer kan je nu niet doen. Jij moet nu verder aan jezelf werken, je niet te veel om hem richten. Liefs, Panic

Ma, 30/10/2006 - 08:59 — odie (of verwijderd)

lieve lucha

Je schrijft het zelf al: mss ben je antwoorden aan het zoeken. Dat vind ik herkenbaar, ik wilde ook die antwoorden vinden; en die ik niet krijg! En je geeft ook zelf de antwoorden: hij was er niet als jij het moeilijk had, vreemdgaan.... De antwoorden van de waaroms en als dit.. en als dat.. vinden we niet, lucha. Voor jezelf gaan, waar jij zo heel goed mee bezig bent, dat is belangrijk!
Met mij gaat het ook redelijk. Kan niet zeggen goed, maar dat komt ook wel weer! Hier is hij zo overtuigd van zijn eigen waarheid, dat door willen dringen totaal geen zin heeft. We zouden vandaag naar de psycholoog gaan voor gezamenlijk gesprek, mij proberen uit te leggen (de waaroms), maar ik heb afgebeld. Bij de advocaat kwam weer hetzelfde verhaal naar voren, en ik heb geen zin voor de zoveelste keer hetzelfde verhaal te horen. Dus het nut zie ik er niet meer van in. Ik ga verder, moet verder. We houden elkaar sterk hoor! Liefs, Odie

Ma, 30/10/2006 - 11:46 — lucha

betrokkenheid

Ik vind het moeilijk want kan het niet helpen met toch bij hem betrokken te voelen en me met hem begaan te voelen, ondanks wat hij mij heeft aangedaan en aandoet. Mij moeder zegt dat dat mijn karakter is, en dat ik dat niet moet veranderen. Dat ik moet proberen de afstand te houden maar dat ik echt niet bot of gemeen hoef te gaan doen, omdat dat ook helemaal niet in me zit....MAAR dat ik met niet moet wegcijferen. Maar die les heb ik al wel geleerd denk ik.
Voel me vandaag een beetje afgevlakt, maar denk dat dat ook eraan ligt dat ik vreselijk verkouden aan het worden ben. Voel me moe, en zou nu lekker in bed willen liggen, en dat iemand me dan een kopje thee komt brengen...aaaaahhhh.
Maar goed...ik zet door. Ik sta van mezelf te kijken zoals ik sociale contacten aanga nu, en zelf dingen voorstel om te doen. Ben heel trots op mezelf!!! Fijn dat jullie me zo bijstaan..

Ma, 30/10/2006 - 12:34 — odie (of verwijderd)

niet veranderen

Nee, je karakter moet je zeker niet veranderen. Jij bent zoals je bent, anders verloochen jezelf. Ik ben ook zo, wil graag dat de ander zich goed voelt ed. Ik wil me ook niet vernederen tot hetzelfde wat hij doet. Blijf beleefd, aardig (tot op zekere hoogte) maar wel duidelijk. Dat "ons" weg is! En idd jezelf niet wegcijferen. Dat moet ik ook doen, heb nog steeds neiging om dat te doen (ach, ik kom later wel). Maar ook ik weet dat ik dat niet moet doen. Ben ook druk bezig weer oude contacten te herstellen, die ik zoveel jaren wat links heb laten liggen. En o wonder, ik hoef er weinig moeite voor te doen. Wel een opsteker voor mezelf: ik ben dus van mezelf leuk, zonder dat ik me moet aanpassen....

Ma, 30/10/2006 - 12:41 — lucha

TE GOED

Waarschijnlijk zijn wij gewoon te goed en te lief geweest in de relatie, maar is dat ook waarom mensen nog voor je klaarstaan. Ik merk ook dat ik makkelijk nieuwe contacten maak en oude weer oppik. Dat mensen voor me klaarstaan, maar ik ook voor hen. Ik dacht dat dat me allemaal veel moeilijker af zou gaan, maar tot nu toe gaat het goed. Veel beter dan hij, hij zit als een zielig vogeltje thuis en ziet zijn 3 vrienden en that?Ç¬¥s it, maar doet ook geen moeite voor meer. Hij staat van mijn veranderingen te kijken en ik voel me goed bij die veranderingen in mijn sociale leven, maar het allerallerliefst had ik ze gewoon gedeelt met hem.....dus een dag iets leuks doen en dan lekker thuis komen en alles kunnen vertellen en samen delen...dat mis ik heel erg, maar goed, dat ben ik nu dus aan het accepteren....
Vrijdag komen mijn ouders voor een week, dus afleiding genoeg..

Ma, 30/10/2006 - 12:54 — panic (of verwijderd)

ja girls

Jullie moeten jullie zelf blijven! Het zit niet in jullie karakter om gemeen et zijn, of egoistisch.... Hulde aan jullie! Want attent, bezorgd, en sociaal voelend zijn, zijn hele goede eigenschappen. Daarom zijn oude en nieuwe vrienden er ook voor jullie. Naar hem toe zal je je correct opstellen, maar wel duidelijk en met de nodige afstand. Dat is niet hard, maar is pure zelfbescherming. Odie en lucha, jullie situaties zijn vergelijkbaar. Ook dat jullie mannen zich op zichzelf blind staren. Bewust of niet, ze houden geen rekening met jullie. Dit betekent niet dat jullie nu gemeen naar hun toe moeten doen. Maar je moet wel grenzen stellen!
Jullie zijn en doen het fantastisch!

Ma, 30/10/2006 - 13:13 — lucha

Lieve Panic

Wat een lief berichtje. Doet me vaak zo goed om te horen dat ik blijkbaar goed bezig ben. Het kost me moeite maar het is mijn enige weg....hij ligt nog open dus ik moet hem zelf maken en daar ben ik hard mee bezig.
Hoe is het nu met jou? Lukt het om afstand van hem te nemen? Lukt het om leuke dingen te doen zonder hem? Hou je sterk meid!! Knuffel van hier..

Ma, 30/10/2006 - 18:10 — Anzil

lieve lucha

Je bent heel goed bezig...die van mij is 2,5 jaar depressief geweest en heel vaak periodes daarvoor en neem maar van mij aan: jij kunt hier NIETS aan veranderen, jij kunt hem NIET helpen. En ik snap dat je het liefst voor hem zou willen zorgen maar neem echt maa van mij aan dat het NERGENS toe leid. Hij zal het helemaal zelf moeten doen. Jij mag je leven niet weer in de wacht gaan zetten om hem. Hij zal zelf hulp moeten gaan zoeken en het zelf willen. En jij kunt hem daarin niet sturen, als hij dat zelf niet wil zien dan zal er niets veranderen.
Lieve, lieve lucha...jij moet nu aan jezelf denken en voor jezelf zorgen.

liefs Anzil

Wie is online

Enquête

lucha's Buddies