Minder interessant als je te afhankelijk bent?

Ik wilde graag jullie mening over deze stelling... Ik had namelijk soms het idee dat mijn ex maar kon doen wat hij wilde en het hem allemaal soms niet zoveel kon schelen wat ik deed, omdat hij wist dat ik nogal erg afhankelijk van hem was. Ervaringen, meningen etc. welkom....

Steffie01's blog
login of registreer om te reageren

Vrij, 13/01/2006 - 15:52 — Ikke78

Hoi Steffie, Moeilijke

Hoi Steffie,

Moeilijke vraag... Heb zelf wel het idee dat je interessanter bent als vrouw als je onafhankelijk en zelfstandig bent. Maar denk dat het per man-individu scheelt.
De ene man vind het heerlijk als een vrouw afhankelijk van hem is, de ander krijgt het er spaansbenauwd van.

Denk dat het er meer om gaat waar jij je lekker bij voelt. En te afhankelijk zijn van een ander, k weet niet of dat wel zo goed is.
Ben het ooit geweest, en wil dat NOOIT meer.

Hoop dat je er iets mee kan
Liefs Lin

Vrij, 13/01/2006 - 17:10 — Angelo

(on)afhankelijk

Lieve Steffie,

Lin heeft in deze gelijk.

Maar de afhankelijkheid kan ook op een hoop verschillende terreinen. Financi?É¬´el, emotioneel, etc.

Mijn ex studeerde nog, dus betaalde ik meestal alles. En als zij weer eens heel erg krap zat, dan stopte ik haar wat toe. Daar heb ik nooit problemen mee gehad. Ik heb daar altijd het grapje over gemaakt dat zij zakgeld kreeg en ik aan het einde van de maand een zak geld.
Wat dat betreft hou ik een hoop geld over nu.

Emotioneel heb ik er persoonlijk wat meer moeite mee. Ik wil graag ook af en toe ook zelf iets kunnen ondernemen. Ik fotografeer graag en ik ga er met bevriende fotografen wel eens een zaterdag op uit. Dan moet ik het niet hebben dat ik na een uur al vijf telefoontjes heb gehad met de onderliggende vraag hoe lang ik van plan ben om te blijven.

Maar goed. Sommige mannen kicken er echt op dat hun vriendin niets zonder hen doen kan of wil. Het is een beetje de aard van het beestje.

Ik weet niet hoe het in jou situatie precies is gegaan, maar je gaat wat dat betreft ook een beetje wennen aan elkaar.

Groetjes,
Angelo

Vrij, 13/01/2006 - 19:53 — Six

hey hey,hangt denk ik van

hey hey,

hangt denk ik van type man af. Heb ik ook soms idee van gehad met mijn ex. Ik denk dan dat het aantrekkelijk is als ze het niet kunnen krijgen of als ze moeite moeten doen. Dat is niet goede basis voor een relatie. Het lijkt alsof ze minder geinteresserd zijn als ze zeker zijn dat ze t hebben wat ze willen dus kun je niet echt veel opbouwen maar kun je ze alleen weer op nieuw voor je winnen binnen de relatie en weer opnieuw enzv. Aantrekken en afstoten. Niet iedereen doet dat bewust zo en ze zijn er dan ook zelf de dupe van omdat geen enkele vrouw daar blij van wordt en het niet evenwichtig is.

Maar goed dit is mijn ervaring en kijk op de dingen

SiX

Zat, 14/01/2006 - 17:59 — Steffie01

bij mij was het een soort

bij mij was het een soort van emotionele afhankelijkheid. Nu mocht hij doen wat hij wilde (ik belde hem niet 1 x als hij weg was, ik zag hem wel weer verschijnen), maar ik wilde meer samen doen. Ik hou ervan om dingen te ondernemen...SAMEN. Maar tuurlijk heb ik altijd ook dingen met vrienden/vriendinnen willen doen. Helaas hou ik meer van wat intiemere contacten en alle vriendinnen die ik zowat het zijn: of al aan de zwaar burgelijke relatie..niets mis mee, maar zelfs al zien ze hun partner elke godganze dag, toch blijft het op de een of andere manier niet kunnen om 1 dagje makkelijk iets af te spreken om wat leuks te doen . Ik snap dat gewoon niet. De andere helft is nog zwaar aan het stappen..en tot het erge aan toe. Ik hou ervan om met wat vrienden in de kroeg te hangen en eventueel later nog een dansje te doen. Niet om de hele avond rondjes te lopen om te kijken of er nog 'interessante' mannen/mensen aanwezig zijn. Die tijd heb ik gehad (klinkt ook weer zo bejaard), maar ik vind het nutteloos. Dus tja...niet echt fijn. Nu ben ik ook nog eens een echte huismu(t) ben ik achter gekomen..of ik snak naar iets wat ik nooit gehad heb. Mijn ouders (inmiddels gescheiden) hadden altijd ruzie en nog eens ruzie, dus ook niet leuk om daar tussenin te gaan zitten. Allebei weer aan de nieuwe parner, maar dat is ook niet echt van een leie dakje gegaan. Nu, eindelijk, is de rust wedergekeerd en nu gaat mijn moeder in frankrijk wonen!! Ik voel(de) me daa heel verdrietig onder. Dus geen familie in de buurt en daarom wilde ik graag ook leuke dingen doen met vriend, maar die riep altijd je moet het zelf doen blablabla.Plus heb ik de verkeerde keuze gemaakt om ooit de universiteit te gaan doen. Alleen maar mensen die zichzelf uitzonderlijk vinden, meisjes die zelf in behandeling moesten etc etc. Ik wilde gewoon meer gezellige dingen met hem ondernemen, gezellig over dingen kunnen beppen. Maar goed...zelf doen, zelf doen. Niet aanstellen, etc etc. Nou het enige dat ik wil(de) was meer gezelligheid, dan komt de autonomie ook meer vanzelf denk ik. Maar dat was mijn afhankelijkheid iig, maar het stootte hem duidelijk af.

Don, 19/01/2006 - 00:34 — Angelo

Steffie, Dat soort

Steffie,

Dat soort afhankelijkheid, noem ik eigenlijk geen afhankelijkheid.Ik doe ook het liefste dingen met mijn partner, al is het ook erg leuk om eens wat te doen mer gelijkgezinden. Zo'n middagje fotograferen met een bevriende fotograaf is echt enorm leuk. Vooral om achteraf elkaars foto's te bekijken. Geweldig. Maar toch: een zondag plannen om totaal niets te plannen is ook echt het einde: lekker op de bank blijven. GSM uit. Deurbel uit. Gordijnen dicht. Genieten van wat lekkere hapjes en van elkaar.

Dat je moeder naar Frankrijk gaat kan ook voordelen hebben. De tante van mijn ex woont in Parijs en wij belden toch regelmatig op donderdag op, of we een week-endje konden komen logeren. Een goedkoop week-endje weg altijd. (En ik ben nog steeds niet in het Louvre geweest, schaam, schaam).

Je hebt de verkeerde keuze gedaan om ooit de uni te bezoeken. Dat zal wel meevallen. Ik ben er ook geweest. Ik ken niemand die er slechter van vandaan is gekomen. Laat me raden: je hebt psychologie gedaan. Dat is eigenlijk de enige studie waar je meisjes tegenkomt die zelf therapie nodig hebben. Ik ken er een aantal.

Je moet jezelf niet proberen te veranderen. Je bent zoals je bent, en je zult niet gelukkig worden als je jezelf gaat veranderen. dat werkt niet. Dan zul je jezelf verliezen. Er is echter wel hoop voor je. Er zijn genoeg mannen die juist jouw eigenschappen zoeken. En daar zit er vast wel eentje bij die jou kan bekoren.

Lik je wonden. Word sterker. Blijf jezelf. En denk eraan: ook voor jou is er geluk weggelegd.

Groetjes,
Angelo

Vrij, 20/01/2006 - 18:35 — Steffie01

Hey...dat heb je goed

Hey...dat heb je goed geraden haha. Tja, dat blijkt maar weer toch een populaire studie, maar trekt toch de aandacht van bepaalde personen. Tuurlijk kan ik niet ontkennen dat ik ook psychologie ben gaan doen uit interesse, en misschien zat ik toen iets meer in een fase dat ik er meer van wilde weten. Maar ik had niet verwacht dat na de gezelligheid van de middelbare school je inneens met 'zulke' mensen te maken krijgt. Iedereen heeft wel zijn eigen problemen, maar gezelligheid is toch wel erg fijn en niet de hele dat dat geanalyseer en achterdocht etc. etc. Nou ja...het heeft wel flink met mijn hoofd gespeeld (en nog steeds), maar tja het is natuurlijk ook maar net hoe kwetsbaar je daar voor bent. En dat blijkt wel...ik heer erg! Mijn ex had misschien gelijk door te zeggen dat ik er al lang mee had moeten kappen, mara ik heb meer der instelling van joh afronden, daarna betere kansen. Helaas heb ik misschien iet te lang in het wereldje blijven hangen. Maar als ik kijk (het is toch een soort Pabo keuze van vwo-mensen) dan zijn er genoeg leuke, gezellige mensen, maar helaas niet zo getroffen met mijn groepsgenoten. Dat kan natuurlijk ook weer aan jezelf liggen (uh tja...ik studeer nou eenmaal psychologie ) door meer eigen dingen te gaan opzoeken in een onbekende stad. grrrrr....ik wou dat ik af en toe meer pit had. Ik zit overigens vandaag weer in een enorme dip, alhoewel het wel de laatste tijd redlijk is gegaan. Ik zie het, vandaag althans, even niet meer zitten en zie de toekomst ook bijzonder zwart in . (Ik had ook de blog geschreven dat ik wel manisch-depressief lijk af en toe). Ik mis mijn ex!!!! Ik mis hem, maar hij is nu met een ander gelukkig en wel. It hurts bad!!!!!!!!!!

Ma, 23/01/2006 - 01:04 — Angelo

Lieve Steffie, Op het moment

Lieve Steffie,

Op het moment dat jij dit hebt geschreven, was ik op weg naar de leukste avond die ik de afgelopen maanden gehad heb. Ik schrijf dit niet om je de ogen uit te steken of om je dieper het gat in te krijgen. Integendeel: ik wil je laten zien, dat dingen snel kunnen omslaan.

Zij heeft een nieuwe vriend. Of ze gelukkig is, dat weet ik niet. Dat wil ik ook eigenlijk niet weten. Ik heb haar gezegd, dat ik haar geluk wens. Ik had het alleen graag gehad dat het met mij was geweest.

En toch. Nu denk ik er wat anders over.

Ik denk dat jij ook die weg op moet gaan. Je moet door krijgen dat je ook lol kunt maken zonder hem.

De pijn zal minder worden. Daar ben ik inmiddels achter.

Groetjes,
Angelo

Ma, 23/01/2006 - 01:19 — roel32

weet je wat het rare

weet je wat het rare is.......in mijn vriendenkring heb ik ook dumpers.........en zij zij het meest ongelukkig in relaties van iedereen die ik ken.....vreemd?

Wie is online

Online gebruikers

Enquête

Steffie01's Buddies