ik zeg mijn ware gevoel niet..maar eigenlijk heb ik nog steeds verdriet..ik zeg dat ik je niet mis..terwijl dat eigenlijk wel zo is..ik zeg dat ik verder ga met mijn leven..terwijl ik eigenlijk nog niet op wil geven..zeg dat ik me goed voel..al is het helemaal niet wat ik bedoel..maar probeer mezelf dat allemaal wijs te maken..zodat ik jou kan raken..zodat kan zeggen kan ook zonder..terwijl ik jou nog steeds bewonder..En weet je dat ik eigenlijk nog steeds van je hou..dat ik nog steeds geef om jou..dat ik mezelf zonder jou niet ben en dat het niet gaat..komt het nog goed als ik je nu met rust laat..dat ik me leeg voel en niet compleet..en dat ik jou nog niet vergeet..ben een deel van mezelf kwijt..terwijl ik dacht het is voor altijd..ga je met een ander vraag ik me af.. Geef je na 2 weken haar die liefde die je mij toen gaf..allemaal vragen die ik niet kan stellen..omdat het antwoord me misschien zal kwellen..maar ik wil je terug en wil het weer proberen..en van onze fouten leren..maar weet dat jij dat denk ik niet wil..en daarom blijf ik stil..het doet me allemaal nog steeds pijn..kon ik maar weer gewoon bij jou zijn.. m dit is hoe ik me echt voel en wat ik tegen hem wil zeggen maar is dat niet dom..??