Hoi Caroline01,

Wat je hebt verwoord, jouw ervaring dat je wilt delen, bedankt ervoor. Geeft me veel inzicht in de problemen die zouden kunnen komen. Ook al is elke situatie anders, maar dit is precies waar ik me zorgen over maak. Dat ik niet echt van haar loskom op het moment dat ik echt wil, een nieuwe relatie wil beginnen. Ik ben bang dat zij dan niet zo begripvol zal zijn als ik altijd ben geweest. Ze heeft ook gezegd dat ze anders is, dat ze niet hetzelfde zou kunnen. Zolang ze die ander heeft kan het nog goed gaan, maar zodra dat misloopt heb ik het gevoel dat ze me geen nieuwe relatie zal gunnen, de zogenaamde jaloerse ex uithangen. Het is zo zonde, en zo oneerlijk, dat die jaloerse ex jouw ex geen nieuwe begin gunt, nota bene terwijl zij zelf naar een ander is gehopt! Zo wreed, egoïstisch, totaal geen begrip, zoveel afgunst, is onbegrijpelijk, zo iemand zal toch nooit gelukkig kunnen worden?
Ik zit al in een situatie dat ik me verdoofd voel, zij haar pleziertjes, ik thuis nog de illusie vasthouden, alles gaat verder, behalve dat zij minder thuis is, en dat zij een ander heeft, geen onbelangrijk detail. Verder respecteren we elkaar, voor zolang het mogelijk is. Geen vuiltje aan de lucht.
Maar straks, als ze die ander gaat verliezen, hij heeft een ongeneeslijke ziekte, kan elk moment gebeurd zijn, wat dan? Slaat ze dan helemaal door en mag ik haar rotzooi opruimen? Ben ik net klaar mee en wat als ik dan een nieuwe relatie wil beginnen? Ik kan dan niet over mijn hart krijgen haar in de shit te laten, want onze kinderen zijn er natuurlijk ook nog. Ik wil niet dat zij eronder gaan lijden. Ik voel me gevangen, gevangen door de situatie, door de verbondenheid, 16 jaar huwelijk. Nu wil zij dat ik haar moet vrijlaten, maar straks, als zij in de shit zit, kan ik toch niet helemaal vrij zijn, zo oneerlijk. Ik kan mijn kinderen toch niet vertellen dat ik hun moeder in de steek ga laten, als zij hulp nodig heeft? Ok, hulp geven of haar weer in mijn armen sluiten zijn 2 verschillende dingen. Maar het gaat dan gepaard met emoties, zij zal toch moeilijk doen denk ik mocht ik een nieuwe relatie hebben, aan me vastklampen.
Voor zover ik het weet, zoals het nu gaat is de kans klein dat zij zo gaat doen. Maar niets is zeker, ik dacht haar ook te kennen, totdat ze me zoiets flikt, na 18 jaar samenzijn.
Door jouw verhaal kan ik me beter voorbereiden op de toekomst, wetend wat het kan worden, ik zal mijn toekomst zeker niet laten vergallen, zoals ze mijn leven nu totaal heeft vergald. Niet nog een keer, dat trek ik niet. Dus bedankt voor je verhaal, ben nu een gewaarschuwd mens, I'll keep this in mind, thanks.

Groetjes,

Mr Bean