Loop hier sinds vandaag mee rond, door angst gedreven en door verlangen, heb het nog niet verteld natuurlijk want hiermee staat of valt alles..en daarom wil ik het ook niet doen eigenlijk,, maar ergens toh heel nieuwsgierig. Aangezien hier mensen zitten die in een zelfde situatie zitten...waag ik het erop, reacties uitlokken..
Mijn relatie begon als daten, vrijblijvend...geen verplichtingen..we hadden na een paar dates seks...voor ons beide het beste ooit. Dit werd alsmaar beter...dit was eigenlijk wat ons bij elkaar hield. We hadden beide geen behoefte aan een relatie maar de seks was zo goed..dus bleven we bij elkaar en deden andere mensen ons ook niks. Nu het over is tussen ons, kwam bij mij dus de gedachte...we willen allebei geen relatie..willen allebei de verplichtingen niet. Maar zij is wel het type die seks wil, maar dat niet met de eerste de beste doet....dus wilde ik op deze manier terugblikken op hoe wij begonnen. Misschien ergens het verlangen aanwakkeren om wel de lusten te hebben en niet de lasten. Nu klinkt die gedachte goed voor mij maar heb ik ergens al het vermoeden dat de praktijk zo enorm tegenvalt. Dat ze het niet zal begrijpen en niks van me wil weten, en als het al gebeurd..dat het de situatie enorm bemoeilijkt..maar de situatie als in...we hebben de seks met elkaar wat perfect was..we doen het niet met anderen...en hebben tegenover elkaar verder geen verplichtingen...ik ga het niet voorstellen maar het is wel een gedachte die vaak bij me terugkomt!
Geen slechte gedachte hoor....
Hey snaperniksvan,
Ik herken het idee, en mijn ex en ik hebben dit ook gehad. De seks/intimiteit was geweldig (echt met gevoel), maar verder waren er veel problemen helaas. Elke keer als het weer uit was en we elkaar toch weer zagen, draaide het uit op de liefde bedrijven...dan werden we weer verliefd en probeerden het met 'alleen de lusten, niet de lasten', zonder dat ooit echt zo te verwoorden...ook wij hadden verder geen anderen (ben zelf net als jou ex: ik doe het ook niet zomaar met 'de eerste de beste', er moet wel echt gevoel bij zijn). Maar het werd toch steeds weer een relatie... De laatste weken van onze laatste 'poging' samen stelde ik expliciet voor om elkaar gewoon om de 1 à 2 weken te zien en alleen samen plezier te maken (niet alleen seks, ook gewoon lekker wandelen, wat gaan drinken oid...maar niet over problemen praten). Hij zei echter dat hij dat niet kon omdat hij dan toch méér wilde. Terwijl híj juist eerst rustig aan wilde doen, maar inderdaad opeens vaker wilde afspreken.
Dus tja, de gedachte is heel goed, maar het moet wel werken in de praktijk he. Dat is voor iedereen anders: mijn ex was nogal wisselvallig helaas....maar wellicht dat het bij jullie wel werkt?
Van de andere kant kom je zo wel moeilijker van elkaar los (of helemaal niet), maar ik weet maar al te goed hoe het is om wel naar intimiteit te verlangen, maar dan het liefst met iemand die je op dat gebied al kent en met wie het gewoon heel goed is...
Ik zou zeggen: denk er nog even over na, bedenk ook de mogelijke gevolgen, en probeer je gevoel en verstand met elkaar in overeenstemming te krijgen (geen gemakkelijke opgave, I know...). Emn stel het anders gewoon voor; je kunt 't altijd proberen he....
Héél veel succes gewenst iig!!
Hartelijke groeten van Lavinia