Ik ben al een tijdje hier niet meer geweest.
Maar er is niet veel veranderd. Het gaat zoals het altijd ging.

Heb het erg druk, bijna klaar met verhuizen. Over een week start ik met een nieuw leven. Allemaal heel spannend. Dat houd in dat ik alleen in het weekedn als ik terug ga naar vrienden enz mijn oude leventje eventjes oppik.
Maar voor de rest allemaal nieuwe mensen, misschien wel een nieuwe liefde. Niet dat ik er nu helemaal voor open sta, maar btje flirten kan toch geen kwaad?

Ik mis hem nog wel. Ook als ik druk bezig ben denk ik soms: was je er maar bij.
Mijn beste vriendin heeft nu ook last van ldvd. Ze praat er met mij over.
Soms laat ik ook wat dingen los.
Ik vertelde haar over mijn ex, ze zei: misschien heeft hij nog interesse in je? Die zin...vreselijk. Want dat denken er dus meer.
Daarom wil ik hem graag weer zien. Ik wil hem die aandacht geven die ik hem niet had gegeven nadat het uit was gegaan. Wil hem laten zien dat ik nog steeds dol van hem ben. Want ik negeerde hem, en zelfs een blinde kon dat zien.
Niet omdat ik hem haat, maar meer uit zelfbescherming.
Ook geflirt met een andere jongen voor zn neus, het heeft wel geholpen.
Hij nam gelijk contact op...

Ik wil hem zien, zien hoe hij reageert en hopelijk komt het hoge woord er dan uit. Of misschien zeg ik zelfs wel wat, dat ik het zat ben en hem mis. Angst heb ik nog steeds om mn gevoelens bloot te geven.
Ik wil niet alle hoop verliezen. Mensen zeggen dat hij in de knoop is met zichzelf. Soms lijkt het net of zijn vrienden onder één dak spelen, ze blijven ook na al die tijd nog steeds terughalen hoe goed ik wel niet bij hem pas.

Toch weet ik dat het valse hoop kan zijn. Stel dat het hoge woord eruit komt, en het blijkt ongunstig te zijn voor mij: dan moet ik niet de grond inzakken, niet weer terug. Maar verder. Wie weet heb ik wel een afwijzing nodig, eentje die me kapot gaat maken want ik schijnt het niet te begrijpen. Ik schijn die hoop te houden en de mensen waar ik er mee over praat weten dat hij onduidelijk is in alles. Misschien moethij me wel recht voor mn neus zeggen dat hij niks meer van me te maken wil hebben. Dat is misschien de enigste oplossing.
Wie weet wat mijn nieuwe leventje me gaat brengen.

Ondertussen mis ik hem nog steeds. Maar ik ga verder. Hopelijk zie ik hem snel weer en komt de spanning terug. Die is nooit weggeweest eigenlijk.
Maar ik hoop dat het hoge woord eruit komt als ik hem ook aand8 schenk.
Want dat miste er al die tijd. Ik mag niks hopen, maar ik wil het een poging wagen.

Voor de rest ben ik druk bezig. Ik geniet, maar nog lang niet genoeg. Want zonder hem heb ik toch het idee dat ik wat mis. Hij maakte mijn wereldje compleet.

Ik zie verder wel wat mijn nieuwe leventje me zal brengen. Hopelijk veel goeds...het word zeker niet gemakkelijk, en heel misschien wel een nieuwe vlam. Is dat mogelijk? Ik merk het allemaal wel...

Liefs,
Dearest...