Ben het wel een beetje eens met Anita. Ik denk dat je ook beter maar gewoon assertief kan zijn. ik lees tussen de regels door ook ontzettend veel boosheid van jouw kant, ergens ook de hoop dat iedereen je ex gaat veroordelen. En dan aan de andere kant wil je haar juist ook weer beschermen. En nog ergens heb je waarschijnlijk hoop dat ze tot bezinning komt. Dat zijn krachtige gevoelens en redelijk verwarrend. Een voedingsbodem voor gemanipuleer over en weer inderdaad. Alleen voor de kinderen is het beter als jullie die niet uitspelen. Dus als je het nu op een rij gaat zetten, er moeten een aantal dingen verteld worden.

1. Jullie gaan scheiden. Het lijkt me dat jullie dit samen gaan vertellen, met veel aandacht voor de kinderen die dan moeten horen hoeveel jullie nog van ze houden en dat het niet hun schuld is. En dus niet dan aandacht besteden aan alle complicaties.
2. Er is een nieuwe man in het leven van hun moeder. Het lijkt me echt beter als zij dit vertelt, want het is haar nieuwe man. Hoe kun jij erbij zitten terwijl ze dat vertelt.... En je kan toch moeilijk doen alsof je er blij mee bent / het normaal vindt?

Ik denk alleen wel dat je daarna niet aan de verleiding moet toegeven je tov de kinderen als het slachtoffer op te stellen, want je kinderen hebben nog altijd hun moeder nodig en moeten niet in een loyaliteitsconflict terecht komen. Tuurlijk kun je zeggen dat je het er moeilijk mee hebt, maar kijk wel uit dat je kinderen niet het idee krijgen dat ze voor een van de twee moeten kiezen.

Bedenk wat je wilt en hoe je het wilt. Zakelijk. En vraag van haar hetzelfde. Zakelijk. En maak dan afspraken (het grote compromis) en houd je daar aan. Wees allebei oppervolwassen richting de kinderen. Dat verdienen ze. En tuurlijk wil je liever met borden smijten, maar een van de bijverschijnselen van kinderen hebben samen is dat je dat eigenlijk niet meer kan maken. Niet als je ze niet wilt beschadigen. En dat lees ik zo; dat wil je niet.

Tenzij de kinderen een weekend weg zijn ofzo... En ook dat zou je eens kunnen overwegen voor jullie het gaan vertellen. Om het samen uit te zweten en tot goede oplossingen te komen. Of er nu een bord bij sneuvelt of niet. Als de borden maar heel blijven als er kinderen bij zijn.

Heel veel succes en wijsheid mr. Bean. Doeg

Hey Anita, lijkt me wel goed idee, apart vertellen, maar zij wil juist met mij overleggen, onderhandelen, hoe we het moeten brengen, voordat we de kinderen vertellen, dat vond ik niet koosjer, zij wil zichzelf indekken, zo lijkt het. En idd, de opvang, nazorg is veel belangrijker dan de mededeling, want na de mededeling zal zij verder gaan met haar liefje, nauwelijks thuis komend, moet ik de nazorg weer doen, helaas. Maar ben de laatste tijd niets anders gewend. Ik denk dat we het apart kunnen brengen, idd, maar ik denk dat ze me niet vertrouwt, bang dat ik alles zal vertellen. Daarnaast vertrouw ik haar ook niet volledig, ben bang dat ze haar doen en laten goedpraat, dat ons huwelijk al slecht was enzo, daar had ze namelijk steeds over. Hoezo slecht, wel een dipje, maar niet erg genoeg om dit te flikken, echt waar, het was niet eens een onvoldoende, vandaar dat ik hier erg veel moeite mee had, anders liet ik haar toch gemakkelijk gaan toch? Nee, is duidelijk dat we elkaar niet helemaal vertrouwen op dit vlak, daarom wilde ik uitstellen, maar moet toch doorheen bijten. Het blijft niet koosjer, eerst overleggen hoe we de kids gaan brengen, als het open en eerlijk is kunnen we dat toch gelijk, nietwaar?

Nog veel administratieve rompslomp, maar het ergste leed is denk ik al geleden, de rest is weer onderhandelen, alles verdelen enzo. Maar dat is slechts materieel, voel me al gescheiden, moest gisteren een formulier invullen voor op mijn werk, huwelijkse staat, gehuwd ?! Tja, officieel nog wel, maar had de neiging om gescheiden in te vullen, ja nu mag de hele wereld het weten, ik vind het niet erg meer, voelt als een opluchting om straks de wereld te laten weten.

Ben al een tijdje in een happy modus, met wat dipjes rondom het wereldkundig maken, maar dat mag mijn pret echt niet drukken, zal straks heerlijk van de film genieten, onder het genot van M&M's en chips, en yes, na intense ldvd verdriet komt steeds meer zonnestraaltjes in mijn leven, en het voelt nog steeds goed, ondanks de buitjes hier en daar, had zelf nooit gedacht binnen zo'n korte tijd zoveel te bereiken, maar dat is vooral dankzij jullie, lieve lotgenoten en buddy's, en dat is mij op dit moment heel veel waard, uit de grond van mijn hart wil ik jullie allemaal bedanken, vooral jij, panic, Jelle, ptm, ultiemleven, BlueEyes en een aantal anderen.
Ik zou dit voor geen goud willen missen, als ik dit mocht overdoen zou ik precies hetzelfde willen, ondanks de enorme pijn en verdriet is mijn leven nu toch intenser, rijker geworden, leef nu meer vanuit mijn hart.

Jij ook veel sterkte, Anita, bedankt weer voor jouw gouden tips, er zijn ook problemen waar zelfs Mr Bean geen raad mee weet, ook al kan hij in zijn auto tandenpoetsen tijdens het rijden, of zijn onderbroek uitdoen zonder zijn broek uit te doen (om zijn zwembroek aan te doen), haha, hij kan veel, maar heeft jullie vaak nog nodig

Gr.

Mr Bean