vandaag, na een week van geen contact heb ik besloten mn ex een berichtje te sturen. gewoon neutraal. wilde gwoon weten hoe het met haar gaat en de laatste x dat we elkaar spraken en ruzie hadden, bleef aan mij knagen. Voelde als een niet afgesloten hoofdstuk. Ze reageerde normaal en ik ook. we hebben ff geappt zonder verwijten etc.,maar veel begrip naar elkaar toe. ze vroeg hoe t met mij ging en dat ze blij is dat we die 2 jaar met elkaar gespendeerd hebben. ze heeft er absoluut geen spijt van want door mij weet zij nu dat ze een beter mens is dan wat zij over zichzelf dacht. en dat ik altijd een plek in dr hart zou hebben. heb gezegd dat ik het ook zo ervaren heb en dat wij de afgelopen jaren veel van elkaar geleerd hebben. ik vroeg of zij het vervelend vind als ik dr af en toe app. ze zei dat ze t niet erg vind, maar dat ik geen hoop moet hebben, omdat zij nu niet kan voorspellen of wij nog bij elkaar zullen komen. ze wil single zijn en denkt dat t voor nu het beste is. Heb gezegd dat ik gewoon wilde weten hoe het met haar gaat en meer niet.

ik ga haar voorlopig ook niet meer appen, omdat ik toch merk dat t wel wat losmaakt bij me. het is ook pas 2 weken uit. wel voel ik nu wat meer rust, omdat ik nu weet dat wij niet meer boos zijn op elkaar. Ook al appte ik dr niet met het idee dat het nog goed komt, t raakte me wel dat zij zei dat ik geen hoop moet hebben. ergens denk ik wel dat het ooit weer goedkomt, maar ik probeer hier niet teveel bij stil te staan, want heb daar geen controle over. Zal ook wel bij de liefdesverdrietfases horen., maar ik hoop dat dit het verwerkingsproces wat makkelijker gaat maken. Voelde mij vandaag wat beter. nog geen jankbui, maar de pijn en verdriet zal nog wel even blijven denk ik.