Daar was ik weer, met het voornemen misschien wat minder erover na te denken en wat minder op deze site te komen omdat ik dan juist constant eraan denk..het lukt me niet. Het uitzichtloze heeft plaats gemaakt voor hoop..hoop op dat ik mijn leven weer op pak en haar weer ga zien een keer..en dan maar kijk hoe het loopt..want niet zozeer de hoop op dat alles weer zoals het oude wordt...dat wil ik niet meer. Ik denk er zoveel over na dat ik nog steeds rondloop met chronische hoofdpijn, gelukkig voel ik minder de behoefte haar te controleren op social media of om smsjes de deur uit te doen (sta nu op 3 dagen no contact..maar gaat redelijk goed..).

Maa wat is het dan....ergens diep van binnen krijg ik soms het idee dat zij er niet klaar mee is..dat ze nog wel degelijk iets voor me voelt en een masker opzet omdat het de situatie zo enorm moeilijk maakt als ze eraan toe zou geven. Ik weet niet hoe dit komt, maar dit gevoel is zo enorm sterk. Ik maakte het uit met haar maar we bleven elkaar zien, waarbij ze direct aangaf geen vertrouwen erin te hebben..we bleven elkaar erna nog steeds zien..bleven het leuk hebben en ik zag wat het met haar deed. Ik zag de twijfel en de onzekerheid..maar ook het mij missen. Daarna geen contact..ook zij had hier moeite mee gaf ze aan en zocht toch contact..dag erop weer totaal anders, kill en koud..want ze had eraan toegegeven en wist dat dat niet de oplossing was. Zondag van mijn zusje gehoord dat ze geen relaties wil..absoluut niet! Maar hoe hou je dat tegen als je iemand echt leuk vindt....op deze manier?? Ze frustreerde zich over het feit dat mijn zusje mijn kant koos en dat ik dingen met andere meiden deed voordat ik met haar ging...hoezo maak je je daar druk om als het je niks meer doet? Hoezo zeggen "ik plan mijn dagen zo vol mogelijk dan denk ik niet aan hem". Die gedachte kan je toch aan als je er echt klaar mee bent..dat kon ik altijd wel bij exen! Nu heb ik maandag gemaild..kille reactie terug per sms..heb dus ook niet meer erop gereageerd en sindsdien dus geen contact!

Maar ergens blijft het gevoel..het stemmetje...ze wil het wel, ze krijgt hier spijt van! Ook al zegt ze van niet en wijst alles erop dat ze het niet wil..ik weet hoe ze was..hoevaak ze heeft aangegeven deze rust te willen..en ik weet hoe goed ik voor haar was! Hoe ze deed toen we bij elkaar waren..haar gevoel is niet weg..haar gevoel probeert ze weg te stoppen! Ze ging zover in het mij niet kwijt willen raken, tot dreigementen toe. De meest gekke voorstellen om mij bij zich te houden..en dan 2 weken later ben je er wel klaar mee?

Ik probeer het los te laten..probeer het te verwerken maar het stemmetje blijft..de onzekerheid over of het nou wel of niet definitief is die blijft..en die kan zij niet wegnemen. Die kan niemand wegnemen, want ik denk teveel voor haar...daar moet ik mee stoppen! Ik moet me focussen op waarom het niet heeft gewerkt..en waarom het niet goed is bij haar terug te komen...was het maar zo simpel. Mijn voornemen is daarom geen contact te blijven zoeken..(klopt deze zin?) Want ik wil dit verwerken, wil geen wispelturigheid en wil geen relatie zoals deze was. Over een maand dan ga ik haar bellen, als de behoefte er nog is, om een keer wat te drinken..gewoon even een uurtje bijkletsen en dan weer weg. Ik kan haar niet pushen, ik kan haar niet dwingen..maar ik krijg soms het idee dat ze vecht tegen iets waar je niet tegen kan vechten. Het gevoel kan niet weg zijn...niet als jij er eigenlijk geen punt achter wide zetten. Kon ik dit haar maar eens vertellen, in een open gesprek, zeggen hoe ik erover denk en dat zij eerlijk aangeeft hoe zij erover denkt. Heb deze kansen verprutst door hiernaar te vragen en direct om te buigen tot een relatie!

Ik wacht het af..ik heb de tijd en zij heeft ook de tijd. Hebben beide geen behoefte aan een relatie met anderen of met elkaar zoals het is gelopen. Ik wil haar alleen weer een keer zien..of weten hoe ze reageert als ze mij ziet..en ziet dat ik het op orde heb..maja..even afstand doen..en dan maar kijken! Vrienden kan altijd nog..daar is het nu te vers voor en het gevoel zou alles in de weg staan! De liefde leek zo echt..ook van haar kant....maar ik heb teveel contact gezocht en het te makkelijk gemaakt...zou ze hierdoor nog niet de realisatie hebben dat ze mij echt kwijt is? ik weet het niet...die realisatie komt waarschijnlijk pas als het te laat is..of als ik nog te graag wil.