Zo 1 uur s'nachts en ik kan niet slapen...... Mijn leven staat op zijn kop en weet het allemaal niet meer..... Er gebeurd van alles.
3 weken geleden nooit meer contact, sporadisch contact,van het weekend een mailtje met excuses, gisteravond een videogesprek wat erg leuk was, as een afspraak.

Je zou zeggen wat zit je te zeuren de meeste zouden willen wat je hebt maar ik zal je zeggen het maakt me dood ongreust en bezorgd omdat ik ondanks alles geen hoogye kan krijgen van haar. Ze is afstandelijk en dan weer niet. Het is aantrekken en afstoten en h=juist dat daar kan ik niet goed tegen. Ik zou heel blij moeten zijn en dat ben ik natuurlijk wel maar ben ook boos...... Boos voor de onzekerheid die het met zich mee brengt. Ik ben ook blij en zie uit naar woensdag terwijl ik ergens in mijn achterhoofd heb dat ze ook wel eens zou kunnen zeggen dat het echt voorbij is. Maar goed ze is aan de andere kant toch wel weer open.

Ze hoeft me niuet te zien, ze hoeft me niuet te spreken, ze hoeft me ook niets te sturen. maar ze doet het allemaal wel......

Soms zou ik keihard weg willen rennen en ben ik hardstikke bang om teleurgesteld te worden ,maar kaan het niet want mijn liefde voor haar is zo enorm groot !

Ik kan door de onzekerheid bijna niet genieten. Zij vraagt aan mij of ze woensdagmiddag vrij zal nemen en ipv dat ik daar heel blij mee moet zijn word ik er alleen maar onzeker van en denk dat ze dat doet omdat ze me dan in de middag ontmoet en s'avonds niet bij haar thuis wil hebben. Dit terwijl ik helemaal geen geen bijbedoelingen heb. Sex denk ik helemaal niet aan en ik ben al zo blij dat we bij elkaar kunnen zijn en zie uit naar wat de dag brengt terwijl ik toch niet helemaal los ben van wantrouwen

Maar goed we zullen zien