loslaten?

afbeelding van pluis

23 oktober 2010 maaktie mijn ex het uit...bijna 4 maanden geleden.

We hadden een goede relatie...we hebben er nooit moeite voor hoeven doen, alles ging vloeiend in elkaar over, nooit ruzie, altijd op ons gemak. We hebben samen een reis gemaakt van 1 jaar naar Australie en Azie en toen we terugkwamen was het vanzelfsprekend dat we samen gingen wonen. Samen een huis gekocht, alle spullen samen uitgezocht en gekocht, samen 6 maanden bloed, zweet en tranen in het huis gegooid. Hij kreeg een ontzettend goede baan en ik ging weer naar school. We hadden het allebei zwaar met ons nieuwe leven, waren te druk bezig met onszelf en niet met onze relatie, maar dat was prima...het kwam toch wel goed als we ons leven samen weer begonnen in ons eigen, gezamelijke huis.
Niet dus...het huis was klaar, we (ik) was klaar om in te trekken en hij maakte het van de een op de andere dag uit. Mijn wereld stortte in en ondanks dat ik hier en daar mijn leven weer weet op te bouwen en gewoon doorga met school, stage, werk, vrienden en familie blijft de pijn en depressie me achtervolgen...overal waar ik ga of wat ik doe.
Paar weken geleden hoorde ik dat mijn ex met een ander meisje in ons huis zat...ONS huis!!! Hij heeft waarschijnlijk zijn nieuwe liefde gevonden, (waarschijnlijk was dat de reden voor de breuk) terwijl ik opsta en naar bed ga met hem in mijn gedachten. Hoe kan dit? Ik kan hem niet loslaten en ben soms zo radeloos. Ik heb verschrikkelijke gedachten gehad over mezelf wat aandoen en dat ik niks waard ben, terwijl ik weet dat ik een leuke, spontane, grappige, knappe meid ben. Hoe kan het, dat door zo een gebeurtenis er niks meer overblijft van je zelfvertrouwen, geloof en dromen? En hoe kan het dat hij mij zo makkelijk loslaat en het voor mij de strijd van mijn leven is om hem achter me te laten?
Nu, na 4 maanden hoop ik nog steeds dat hij zich bedenkt en mij terug wilt, maar laten we eerlijk zijn...hij heeft een ander en denkt allang niet meer aan mij!

Ik moet hem loslaten, was er maar een handleiding voor, want wat ik ook doe, lees en onderneem...ik krijg het nog niet voor elkaar...

afbeelding van Shine

@pluis

wat vervelend voor je allemaal! maar 4 maanden is nog kort hoor na zo'n tijd die jullie samen hadden. het beste is om geen contact te hebben alleen voor de zakelijke dingen zoals jullie huis. verder zou ik ook gewoon niet vragen over dat meisje en alles. probeer het inderdaad los te laten. maar ik denk dat dat meisje rebound is. laat hem jou missen. zorg dat je leuke dingen met vriendinnen doet. mocht je een ander tegen komen ga dan gewoon daten ookal is het voor de lol. echt waar dat helpt. en dan merk je vast na een aantal maanden of dat meisje rebound was of niet!

afbeelding van Sociale idealist

Hoi Pluis! Het klinkt

Hoi Pluis!
Het klinkt inderdaad als een erg bijzondere relatie! Je koopt tenslotte niet samen een huis en je gaat niet voor een heel jaar samen naar de andere kant van de wereld als je er zelf niet in gelooft. De meeste mensen praten alleen over het maken van zo'n reis en slechts een paar doen het ook daadwerkelijk. En mensen gaan dan vaak alleen of met een groep en houden een soort van open relatie aan of besluiten bij vertrek een punt achter de relatie te zetten, omdat ze op zo'n reis hun eigen ding in volledige vrijheid willen doen.

Het is goed om gewoon door te gaan met de dingen die je hebt en met de mensen om je heen, maar ik kan me erg goed voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt. Je hebt je helemaal ingesteld op een leven met hem samen en je daarnaar geschikt en ineens is dat helemaal weg! Met je ex hierover in gesprek gaan heeft waarschijnlijk weinig zin. Natuurlijk ken ik zijn karakter niet, maar uit ervaring weet ik dat je op vragen als hoe en waarom meestal geen eerlijk antwoord gaat krijgen. En je kunt natuurlijk ook niet in zijn hoofd kijken. Hopen op het idee dat het wel goedkomt en dat jullie het samen wel op kunnen lossen, is niet goed want dat gebeurt niet en met daarmee doe je jezelf alleen maar meer pijn.

Wat je op dit moment wel kunt doen is gewoon veel praten met je beste vrienden en vriendinnen en je gevoel hierover uiten. Ook al is het 4 maanden geleden: doe dit zo veel en zo vaak over als nodig is en wanneer je er behoefte aan hebt. Echte vrienden horen het niet erg te vinden een aantal keer naar hetzelfde verhaal te luisteren.
Bedenk ook dat het echt niet nodig is je ergens schuldig over te voelen en dat je ook echt wel een tijdje om hem mag treuren. Neem daar gerust zoveel tijd voor als je nodig hebt.

Bij deze wil ik je heel veel sterkte wensen!

Met vriendelijke groet,

afbeelding van pluis

Dank jullie wel voor al

Dank jullie wel voor al jullie lieve reacties. Telkens als ik weer even een dipje heb lees ik het weer en voel ik me toch wat minder slecht. Wat de woorden van iemand anders wel niet met je kunnen doen!

afbeelding van cin

Hoi pluis Mijn ex heeft het

Hoi pluis
Mijn ex heeft het bijna 5maand geleden uitgemaakt en ik heb het er ook nog altijd heel moeilijk mee, terwijl het lijkt dat hij zo makkelijk door kan met alles.
Ik sta ook op met hem in men gedachte en ga er ook mee slapen. En er vloeien nog ontelbaar veel traantjes hier.
Mijn zelfvertrouwen heeft ook een flinke deuk gekregen hoor, maar denk dat dat wel normaal is als je zo een breuk beleefd.
Hopelijk komt er snel een dag dat we ons beter voelen, want een relatie of dergelijke, daar kan ik zelf nog niet eens aan denken nu. Ik kan zelf amper geloven dat ik ooit nog verliefd zal worden.

afbeelding van pluis

Ja, ik ken dat. Ik geloof ook

Ja, ik ken dat. Ik geloof ook niet meer in liefde op dit moment. Mijn ex was perfect in mijn ogen, had alles wat ik ook wilde en er was zelfs na 4 jaar, geen 1 eigenschap aan hem wat ik niet kon uitstaan. Ik was na 4 jaar zelfs nog verliefd op hem. Ik zie mezelf met niemand anders dan met hem. Maar goed, deze gevoelens en gedachtes moeten ook slijten. Ik hoop alleen echt dat ik ooit in staat ben om weer zoveel van iemand te houden.

afbeelding van selma

zooo het lijkt wel een beetje

zooo het lijkt wel een beetje op mijn verhaal!
ik herken zo veel in je blog!
uit ervaring weet ik dat het heel moeilijk is om hem los te laten, en zeker als je er op zo een manier achter moet komen dat hij met een ander in jullie huisje zit!
ik wens je heel erg veel sterkte, en mocht je ooit willen praten of ergens mee zitten mag je mailen hoor!
veeel sterkte!
groetjes