Vandaag neem ik even afscheid..

****

Lieve B.,

tsja.. weer een mail.. weer een gesprek.. denk je zo nu en dan vast. Ik kan het me voorstellen, maar zolang er nog geen dingen duidelijk zijn, blijf ik de dialoog opzoeken. Echt B., ik WEIGER je zo makkelijk te laten gaan! Je had het over een legertje dat je kant op zou komen om je te overtuigen en moeite te doen; je wilde een leger en dat heb je ook gekregen.. je kan niet ontkennen dat ik geen moeite heb gedaan.. met woorden en daden heb ik je proberen te overtuigen van een nieuwe kans. Maar woorden of daden lijken je niets te doen.. als we praten zeg je dingen, waar ik hoop uit put.. maar vervolgens? Vervolgens blijven de daden uit. Kijk; als je me gewoon niet meer wilt als vriendje.. als toekomst.. als iemand voor wie het duidelijk is dat hij zijn hart voor je overheeft.. ZEG DAT DAN GEWOON! Daarmee maak je het jezelf makkelijker en mij zeker. B.; denk gvd eens terug aan de drie jaar die we hebben beleefd en laat de ellende van het einde eens weg.. ik kan dan met zekerheid zeggen dat k reuze blij was met jou als mijn vrouwtje.. en zoals ik je heb leren kennen kan ik je wel zeggen dat je NIEMAND zal vinden met wie je zo op een lijn zat en je je zo op je gemak voelde.. zo je maatje was als IK dat was. Ik weet dat zeker.. maar ja; jij denkt daar klaarblijkelijk anders over. We zijn nu maanden verder, en maanden ben ik aan het vechten, smeken, bidden, schreeuwen op Lowlands om je terug te krijgen. Tsja.. uit de signalen die ik wel of eigenlijk NIET van je krijg merk ik gewoon dat het een eenrichtingsverkeer is. Als er dingen duidelijk zouden zijn, zou het of een stuk leuker zijn of je zou je mijn GEZEUR besparen. Ik houd zielsveel van je; maar blijkbaar is dat allemaal niet genoeg voor je. Wat er ook is gebeurd; ik heb ONS nooit opgegeven, wel heftig geschaadt.. maar er nu nog HEFTIGER voor willen gaan... nooit zal ik je meer belazeren; mijn les heb ik geleerd... mocht het niet met jou zijn, maar met misschien een ander meisje waarmee ik wel een kans krijg.. dan koester ik zoveel dingen zoveel meer. Maar goed; het verhaal ken je en wat ik ook zeg, ik denk dat het je toch niets meer doet. Je reageert nooit op mijn mail, op meer-gevoelige openhartige smsjes ook niet.. en zoveel meer.. ik ben er moe van. Ik ken echt niemand waarvoor ik ooit zoveel moeite voor zou doen of heb gedaan waarbij ik zo weinig respons heb gekregen. Een sukkel gaat vrolijk door, maar een nuchtere IK denk: geen respons, andere signalen.. S. SNAP HET NOU: B. WIL JE NIET MEER TERUG! B. WIL JE PUUR ALS EEN GOEDE VRIEND. ALS JE MIJ HAD GEWILD HAD JE ME ALLANG DIE KANS GEGEVEN.. WE HEBBEN IMMERS AL ZOVEEL TIJD VERSPILD. EN DAT IS DAN OOK DE REDEN VAN DEZE MAIL.. TIJD..

Er zijn veel dingen / vragen en gedachtes die door mijn hoofd spoken, nooit heb ik ze uit durven spreken om ons te sparen.. om mijzelf niet voor gek te laten staan.. maar ach, je vindt me toch al een raar mannetje.. en ik vind het wel zo eerlijk om jou te laten weten wat voor dingen IK soms denk..

Ik denk bijvoorbeeld dat je WEL een nieuwe vriend hebt; ZEG DAT DAN GEWOON! Dat bespaart mij een hoop frustraties. Is het weer een goede bekende? ZEG DAT DAN GEWOON. Het zou mij overigens erg veel pijn doen.. waarom zoek je het in mijn vriendengroep.. waarom zo dicht bij mij? Met S. is of was al ERG genoeg.. zeker omdat je door mij op die Tyfus V. Z. bent beland. Bah.. en het feit dat je na onze afspraken nog steeds terug gaat naar de V. Z., waar S. woont... bah.. wie zegt dat je nog steeds niet met hem Sext, slaapt, doucht enzo.. Ik kots erop! Kon ik maar een bom op de Van Zeggel gooien. Hoe zou jij het vinden als ik met Lot had gehad en daarna niet meer (zeg jij) maar ik nog wel bij haar zou wonen? Nou? Het voelt KUT! Ik durf gewoon niet meer bij je thuis te komen..

Verder vind ik het erg naar dat je alleen met mij afspreekt wanneer het JOU uitkomt.. als ik je eens spontaan bel in het weekend neem je of niet op of je telefoon staat uit. Lekker is dat... het is steeds weer afwachten op jouw telefoontje, jouw zin in het afspreken met mij. Je reageert dan ook niet op smsjes. Vandaag is het woensdag.. gisteren ben je bij B. geweest.. en ik weet dat B. je leuk vindt (Heeft ie tegen R. gezegd) En logisch dat ik dan ga denken.. jij en B. .. en dan staat je telefoon vandaag ook weer uit (je zou me bellen.. tss..) en dan denk ik weer B. en B. .. Als je niet kan, doe dan niet je telefoon uit.. maar zeg het gewoon.. dat scheelt de mens een hoop frustraties. Ik koester ons enorm en vindt het echt super ellendig dat ik eventuele leuke dingen altijd moet afwegen tegen 'neemt ze wel op', 'heeft ze niet weer wat anders'... 'zegt ze me niet weer af via sms'

Het allergrootste probleem.. wat jij eigenlijk nog zelf in stand houdt is het gebrek aan vertrouwen.. Door tegenstrijdigheden mbt wat je zegt.. over afspraken en tijden.. je weet dat ik veel onthoud in gedachten.. heb ik het gevoel dat je soms nog tegen me liegt.. en dat doet pijn. IK lieg namelijk geen moment meer tegen je. Ik wil weer een vertrouwensband met je opbouwen.. maar dat moet vanuit twee kanten komen. Waarom zeg je bijvoorbeeld niet dat je afgelopen vrijdag naar V. bent geweest.. als ik vraag wat je vrijdag gaat doen????????????????????????????? V. heeft het mij allang verteld hoor. Het vreet aan me.

Praten. Ik vind het jammer dat we vroeger de dingen zo konden bespreken.. en nu? Nu ben ik steeds diegene die de dialoog aan gaat. JA, B. .. IK ben nog niet klaar met ons. En daarom wil ik met je praten.. tot er dingen zijn uitgesproken en de rook is opgeklaard.

Ik vind trouwens ook dat je enorm bent veranderd; ik verbaas me er echt onwijs over.. Soms ben je echt een schim van de Babs met wie ik was.. het vrouwtje dat ik zo fantastisch vond. Hoeveel dingen je doet, hoe druk je het hebt, zo moeilijk bereikbaar, in gesprekken, je eerlijkheid, je enthousiasme... ik weet het niet; het is gewoon niet 'mijn' b. meer... ik mis mijn B.

Zucht.. ja, denk het maar.. klootzak. Ik mag dan wel een denker, een piekeraar, een over-gevoelsmens zijn.. maar het komt wel allemaal uit een goed hart. Ik ben echt zo gek op je; met jou wil ik oud worden.. ik weet dat ik je veel pijn heb gedaan; maar wil er dubbel en dwars voor knokken om je nog veel gelukkiger te maken. Ik dacht dat je het altijd zo leuk vond om dingen met mij te doen? Uit eten te gaan.. naar de film.. naar Amsterdam? Ik dacht dat wij samen zo van concertjes konden genieten.. van muziek.. van elkaar? Jij hebt blijkbaar een knop omgezet en bent verder aan het gaan met je leven..

Ik kon of kan nog niet verder met mijn leven; daarvoor zit JIJ nog teveel in mijn hart. Ik kan ons gewoon niet opgeven.. dat heb ik maanden gedacht.

Maar nu? Voordat ik mijzelf echt begin te verliezen.. moet ik een stap zetten.. ik kan blijkbaar geen invloed meer uitoefenen op JOU of ONS.. maar WEL op mijzelf. Je wordt er vast blij van als ik zeg dat ik het nu WEL opgeef.. dat ik je met rust ga laten en er aan ga werken mijn leven alleen weer op te pakken. B.; hoezeer ik ook van je houdt.. en hoeveel extra pijn ik de komende tijd ook ga beleven.. het is denk ik beter voor MIJ als we afstand nemen. Jij ziet mij als een goede vriend, ik jou als mijn prinsesje.. en die verhouding is scheef. Ik wil je NIET kwijt uit mijn leven.. en dat gebeurt ook niet. Wat ik WEL kwijt wil zij mijn gevoelens, mijn verliefdheid, mijn hoop voor ons en jou. En zolang we afspreken nu blijf ik nog hopen, blijf ik me nog frustreren.. Ik wil RUST in mijn kop en hart. Ik wil accepteren wat er is gebeurd en wat er niet meer is. Ik wil je loslaten.. ik wil niet elke dag meer aan je denken.. Ik wil niet meer boos zijn.. IK WIL DE OUDE S. WEER ZIJN!!!!! Als het moment daar is neem ik wel contact met je op om eens af te spreken. Maar nu heb ik even de ruimte nodig om na te denken.. alsjeblieft..

MOCHT JIJ OOIT EEN MOMENT BELEVEN DAT JE ONS TOCH EEN KANS WILT GEVEN; VERSPIL DAN NIET NOG MEER TIJD EN LAAT HET ME WETEN.. NOG STEEDS WIL IK JOU EN WIL IK OUD MET JE WORDEN! MIJN ALLESSIE...

Zo, een lap tekst ja.. moet je nagaan wat er in mijn hoofd en hart speelt he.. ik ga er niet vanuit dat je reageert in welke vorm dan ook.. want dat is eerder ook niet gebeurd... maar het zou dit keer wel eens fijn zijn als je ECHT zou zeggen wat je denkt, voelt en hoopt.. dat hebben we beiden wel verdiend!! Misschien ben je nu erg boos en haat je me. Dan spijt me dat, je weet hoe ik ben en dat ik totaal GEEN KWAAD in de zin heb.. ik ben gewoon gebroken en stuk.. ik mis hetgeen mij het allerdierbaarst was: JIJ! Ik mis ONS.. Ik zal het mijzelf nooit kunnen vergeven.. nog steeds als ik aan je denk en naar mijzelf kijk in de spiegel heb ik er veel moeite mee.

Maar lieve B. .. het is even beter dat we afstand nemen.. voor MIJ dus sowieso.. Mocht je ooit een relatie krijgen met iemand uit mijn kennissenkring dan hoop ik dat jij dit keer diegene bent die het mij vertelt.. en niet een M. .. of een I. .. bespaar me die schaamte.

Wat ik je ook nog wel even wil vertellen.. voordat je het van I., R. of M. hoort; ik ben sinds erg kort ook aan het daten met iemand.. iemand die mij leuk vindt. Het valt me niet makkelijk, want ik voel nog steeds voor jou.. maar het is fijn om eens met iemand te zijn, waarbij de gedachten leeg zijn.. dan weet je dat.

Heel veel liefs.. en S.b. is voor mij nog steeds forever.. ik zal ons nooit vergeten. De drie jaar waren geweldig... net als jij. Bedankt daarvoor.

Een leven zonder Babs naast mij.. zonder jouw handje in de mijne.. ik kan het mij nu nog niet voorstellen.. maar de realiteit is nu eenmaal hard.

Se avessi un sogno, se potessi fare un desiderio allora dovrebbe ancora averlo come mia principessa; per avere e tenere, amare ed essere. Non li dimentichero mai, la mia ragazza bella

****