De ldvd meeting bij Anita was een hele mooie dag geweest, kennisgemaakt met haar dorp/stad, sightseeing gehad. Vooral achter de nicknames de echte gezichten kunnen zien, waarschijnlijk had iedereen bepaalde verwachtingen, moet toch zeggen dat het qua karakter best wel klopt, alleen het uiterlijk zien we nu ook erbij. En nu zie je ook erbij hoe iemand zich gedraagt, uit, praat, eet, drinkt, lacht, loopt. Achter de nicknames de echte personen in levende lijve zien is toch wel een mooie ervaring, je kent elkaar niet, en toch wel. Dus moesten we gewoon net als iedereen kennismaken met elkaar, terwijl we via deze site elkaar eigenlijk al kenden. Maar ja, schrijven is toch anders dan real life chatten, is confronterender, kunnen we niet meer verbergen achter onze nickname en toetsenbord. Dus waren we in het begin uiteraard wat voorzichtiger met elkaar. We verzamelden ons eerst bij Anita's huis, werden erg gastvrij ontvangen, ook door haar waakhond, wij mannen werden zelfs niet gebeten, dus we zijn goed volk
Na het wandelen gingen we eten, en na wat wijntjes van de dames en biertjes van de mannen begonnen we weer als vanouds los te komen, net zoals hier op deze site. Veel lol en lachen bij het restaurant, door de gekke (overdone poëtische) menukaart, waardoor verloren woorden al gelijk inspiratie heeft gekregen (hij werd stil en we verwachten een blog van hem hierover), een klunzige vrouwelijke ober, die Whatsupp z'n ijsje bijna op zijn hemd serveerde, en mijn lekkere toetje met de naam "Zo Genoten", werd op een onbedoeld humoristische manier aangekondigd. Zij stond opeens naast me, ik schrok me rot, zei gelijk met een stemverheffing en een lokale accent "Zooo Genoooten". Er volgde gelijk een waarschuwing dat ik eventjes moest wachten met het genieten, omdat de creme brulee nog gebruleerd moest worden. We lagen al in een deuk, vooral de dames met (teveel) wijntjes op? Kreeg gelijk een steekvlam bij het bruleren, met daarna nog een waarschuwing dat ik weer moest wachten, totdat de steekvlam is gezakt, tja, alsof ik niet kon wachten en gelijk de creme brulee met steekvlam en al wilde verorberen, ook al heet ik Mr Bean (zou ze mijn nickname toch weten?)
En tja, de bediening, ze hadden allemaal hun eigen taakjes, de menu juffrouw weigerde andere taakjes, moesten we maar herkennen wie de drank juffrouw is, zo van: moet je bij mijn collega zijn. En bij het serveren van het eten toen Whatsupp dacht dat het kroketje voor hem was, zei zo'n juffrouw op een venijnige bitchy toon: Nee, niet voor jou. Het was namelijk voor verloren woorden, hoorde bij zijn gerecht, vond ze anders zo zielig voor verloren woorden? Vooral Anita kwam er niet meer bij, ze deed haar goed na moet ik zeggen. Wel een geluk, de drie duveltjes (Anita, panic en Looneytuna) zaten bij elkaar, hadden wij mannen toch een beetje steun aan elkaar? (ik, verloren woorden, ptm, maagd80 en Whatsupp). En nog een geluk, wij mannen waren in de meerderheid
De wandeltocht in het donker terug naar het huis van Anita hebben we weer overleefd, van lantaarnpalen hebben ze daar waarschijnlijk nooit gehoord
Na het eten nog in de tuin van Anita met een vuurtje erbij bijgepraat, vergezeld door hoornaars en de rest van de lokale fauna (geen vleermuizen gezien), het werd behoorlijk laat en donker.
Al met al een hele leuke dag geweest, veel serieuze gesprekken maar ook veel gelachen met elkaar.
Wil Anita bedanken voor het organiseren, uiteraard haar gastvrijheid en voor het gids zijn, bedanken dat we heelhuids haar lokale flora en fauna hebben overleefd, althans, ik iig wel. De rest ook veilig thuisgekomen, meisjes en jongens? Niet verdwaald ofzo?

Oh ja, bijna vergeten, de overige deelnemers, verloren woorden, panic, Looneytuna, Whatsupp, ptm en maagd80, heel erg bedankt voor jullie bijdrage aan deze mooie en onvergetelijke dag!

Mr Bean