Het is prachtig zomers weer, precies wat je zou verwachten zo begin juli, ondanks dat we dit jaar een herfst in de lente gehad hebben. Maja, dat was wel weer toepasselijk bij mijn gemoedstoestand tijdens deze lente.

Op dit moment werkt het weer me echter eerder tegen dan mee, want ik moet nog studeren voor tentamens. De laatste loodjes van het studiejaar; daarna hoef ik me er even een paar maandjes niet mee bezig te houden en eerlijk gezegd lijkt me dat een prettig vooruitzicht, want ik heb het ook wel zo ongeveer gehad nu.

Ik merk dat dat studeren voor tentamens me steeds weinig goed doet. Het is nu de tweede tentamenperiode sinds het uit is. De eerste was zo'n anderhalve maand nadat het uitging en hoewel het een hel was, heb ik me er doorheen geslagen en geen slechtere resultaten behaald dan anders. We zijn inmiddels 4,5 maand verder en ik heb op zich best vertrouwen in de resultaten van de tentamens, maar ik merk dat dat 'opgesloten zitten in huis achter de boeken' me weinig goed doet.

Het is zo'n latent rotgevoel, dat de kop opsteekt. Ik moet me concentreren op wat er in de boeken staat (wat nog immer minder goed lukt dan voordat het uitging) dus actief mijn gedachten een positieve (niet-ex) kant opsturen kan niet, want mijn bewustzijn richt zich ergens anders op. Het lijkt er dan op dat het enige wat overblijft het onderbewustzijn is, dat van de gelegenheid wel even gebruik maakt om me eens lekker in te peperen dat ik alle reden heb om me rot te voelen.

De afgelopen twee dagen heb ik even een pauze ingelast en niet gestudeerd. Die dagen ging het op zich stukken beter dan de dagen ervoor en ook vandaag, waar wel leren op het programma stond en staat. Raar is dat. Je zou ergens half mogen verwachten dat het studeren voor wat afleiding zorgt, maar het tegendeel blijkt waar.

Zo vormt ook deze tweede tentamenperiode voor mij, ondanks alle zon, weer een enigszins duistere periode, waarin mijn onderbewustzijn in mijn herinneringen loopt te wroeten en piekersystemen in werking probeert te zetten, terwijl mijn bewustzijn zich tracht te concentreren op stof die ik altijd erg interessant vond, maar waar ik me nu al zo'n dikke vier maanden doorheen aan het worstelen ben, omdat het allemaal ineens zo onbelangrijk voelt.

Na het tentamen krijgen we dan de afronding van het hele gebeuren, als het goed is. Ik hoop dat ik het dan ook echt allemaal beter achter me kan laten en tegen de tijd dat de studie weer van start gaat, ik weer voldoende energie heb om er de interesse voor op te brengen die ik had, voordat ik half februari allemaal drastische beslissingen nam waarvan ik op dat moment de gevolgen nog niet echt had overzien...