Lieve lezers,

Nu weer 7 maanden alleen.....tijd voor mijn maandelijkse update. Ik heb mijn vorige blogs zojuist teruggelezen....wauw...al lezend beleef ik de heftigheid van het verdriet wat ik toen had...en tegelijk besef ik dat ik dat verdriet niet zo heftig meer voel. Ik ga dus vooruit. Ik ben gaan wennen aan het alleen zijn en het voor mezelf gezellig te maken thuis. De inrichting van de huiskamer heb ik veranderd, sinds een paar weken koop ik elke week op de markt een bosje bloemen voor mezelf, elke avond doe ik kaarsjes aan, een lekker ruikend wierookje, de tuinverlichting op een tijdschakelaar aangesloten zodat ik niet meer in het donker hoef thuis te komen...en zoveel andere hele kleine dingetjes die ik nu anders doe dan een aantal maanden geleden. Ik dwing mezelf het makkelijker te maken....ik dwing mezelf liever te zijn voor mezelf...en het doet me werkelijk goed.
Ik ben er nog niet, verdriet en gemis momenten zijn er nog steeds. Maar niet meer elk uur zoals vorige maand, en ook niet meer zo verschrikkelijk pijnlijk. Het gaat langzaam, maar wel vooruit.

Heel veel sterkte iedereen! XG