Heb vandaag mijn kinderen moeten afzetten bij mijn schoonmoeder om gelukkig nieuwjaar te wensen. Ik zelf ben niet gebleven noch binnen gegaan ik zou het niet aankunnen de vrouw tegen het lijf te lopen.
Twee uur later ben ik ze moeten gaan ophalen, de rest van de familie was toen ook gearriveerd en na aandringen van de kinderen moest ik binnen gaan om mijn schoonfamilie mijn gelukwensen uit te brengen. De eerste die ik tegen kwam was de vrouw ze zei heimelijk lachend "ik zal je ook maar een gelukkig nieuwjaar wensen hé". Ik ben langs haar door, rond de keukentafel de living in gegaan om haar broer en zusters en aangetrouwden mijn gelukwensen uit te brengen.
Twee minuten later zat ik in mijn auto met de kinderen. De kinderen vroegen in de auto waarom ik geen gelukkig nieuwjaar wou wensen aan mamy. Ik bleef hun het antwoord schuldig.
Ik moet het kwijt maar niet aan de kinderen en schrijf het nu neer. Die dag na dat wij bij de notaris waren geweest en wilden vertrekken, gaf ik mijn schoonzuster een hand en zei tot ziens en mijn vrouw wou ik een afscheid zoen op haar wang geven en zij mij afwees en door de stad uitriep "gaat aan vuile smeerlap gij komt niet meer aan mijn lijf". Ik weet tot nu nog niet wat ik fout heb gedaan vroeger niet, toen niet en nu nog altijd niet? Het doet pijn dat je dit moet aanhoren midden in een volle stad u voelend gelijk een stuk uitschot met al die ogen op je gericht. Ik ben toen met voorover gebogen hoofd te voet naar thuis gegaan zodat niemand kon zien hoe de tranen met tuiten over mijn wangen afrolde.
En nu zou ik haar een gelukkig nieuwjaar moeten wensen voor al dat leed wat ze ons heeft aangedaan en nog zal bezorgen, ik kan dat NIET en mijn kinderen begrijpen mij niet. Zijn ze het leed al vergeten? Ik weet het niet! Wou ze mij in een slecht daglicht stellen bij de kinderen? Ik weet het niet! Wou ze mij in een slecht daglicht stellen bij haar familie ? ik weet het niet! Maar wat ik wel weet is dat zij wist dat ik dat niet zou doen!!!
Binnen een tweetal weken als ze die brief van de vrederechter in de bus krijgt voor huisverbod, zal ze misschien wel terugdenken aan die dag na de notaris! Zoveel vragen en geen antwoorden.
Ik zie het niet meer zitten, wat voor k*tdagen zijn dat toch kerst en nieuwjaar!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
woede
Beste coach,
je zit nog duidelijk in je woede fase. Moet je toch niet proberen hier over heen te komen? Als ik je blogs lees, dan overvalt mij telkens weer die haat van je naar je ex. Tuurlijk begrijp ik dat wel, maar los je daar nu zoveel mee op? Waarom probeer je niet de storm te laten zakken, probeer toch met je kinderen verder te gaan. Doe toch weer wat leuke dingen, zoek familie en vrienden op. Maar probeer dan toch wat verder te kijken, als je zo blijft tekeer gaan, nogmaals hoe begrijpelijk ook, dan verlies je die straks ook.
Een ieder op deze site begrijpt wat je doormaakt, niemand van ons heeft een pasklaar antwoord.
Coach,Het is echt niet niks
Coach,
Het is echt niet niks wat je allemaal meemaakt, dit zal inderdaad nog de nodige tijd nodig hebben om dit te verwerken, ook vanwege alle praktische rompslomp. Toch vind ik dat je je kranig gedraagt!!
En Karpov, ik weet niet of je alle blogs van coach hebt gelezen maar er wordt hier echt een hoop geflikt bij hem hoor. Ik zou niet anders kunnen dan enorm boos worden, logisch met al die ellende die z'n ex alleen maar erger maakt!
Ja schoftelijk hoor wat zij
Ja schoftelijk hoor wat zij je flikt Coach, ongelooflijk wat mensen elkaar voor een verdriet kunnen aandoen, blijft me verbazen.
Jij hebt een goed hart hoor, zij niet, haar verlies! En die arme kinderen proberen toch nog iets goeds van hun moeder te zien, is voor hen natuurlijk ook zwaar. Sterkte dus voor allemaal!
Groetjes Incognito78
'We all stand together'
ps Woeter leuke tekst bij je foto!