Zoals met meerdere mensen hier moet ik nu na bijna twee maanden uit de knoop gaan doorhakken. Ik weet het nu zeker maar wat is het moeilijk om die stap te nemen.
Ik wil het gewoon zeggen en niet met een brief.
Nu word ik aan het lijntje gehouden, ben nu altijd nog beschikbaar voor hem en ondertussen verandert er geen reet aan de situatie met hem, behalve dan dat ik steeds verder in de put wegzak....hebben jullie het ook af en toe zo benauwd..alsof iemand even je keel dicht knijp van verdriet...kan er niet meer tegen..ik moet hakken...stoppen met contact hebben...wil niet meer horen hoeveel hij me mist...waar vervolgens toch tot niks komt...wil die pijn niet meer....moet het doen....moet het doen....ga het ook doen....doen!
(paar uur later..)
Ik heb het gedaan....ongeveer een maand geen contact....au....was even heel stil aan de andere kant van de lijn...maar hij vond het ook wel een goed idee....nu weet ik het zelf niet meer...pfffffffff....wat heb ik gedaan.....
Goed gedaan!
Je hebt goed gehandeld! Ik heb een goede maand geleden ook zoiets meegemaakt. alleen heb ik verkeerd gehandeld. Ik wou hem een nieuwe kans geven, alles was terug oke tss ons en ik ondek dat hij mij 15 maanden lang bedroog met zovele meisjes. Nu weet ik waarom hij zoveel met zijn 'beste vrienden' naar fuiven ging zonder mij. Ook heeft hij vanalles gedaan met mijn beste vriendin. Zeeft hem gepijpt enz. Ik was er kapot van! Wat je ook doet! probeer het te verwerken! Je gaat er sterker uitkomen! Echt waar! Je mag fier zijn op jezelf. Ik zou dit nooit gekund hebben!