ohh wat een klote begin van dit weekend en dag...
ik wil zo hem graag zeggen dat ik hem mis, dat ik leuke dingen wil doen met hem, samen genieten van een vroeg bakje koffie in het zonnetje.... lekker wandelen... samen zijn
kan alleen maar denken aan de dingen die we dit weekend zouden gaan doen....

gister ging het best oké, maar vandaag het lijkt wel of niets werkt, zelfs het elastiekje werkt niet ( ondertussen bijna aan het automutileren .. beschadigde pols )
oef... vind het zwaar moeilijk en hard......

en toch reageert hij dan weer op het internet ......waarom? ben je zo ver dat ik gewoon gewoon haar ben of haal ik de zinloze gedachten in mijn hoofd dat je me wel mist......

ook die vraag zou ik je willen stellen .... en dan, kom bij me terug .......laten we het proberen en voor gaan pffffff
en dan start het spelletje weer in mijn al zo overvolle hoofd ....
gevoel tegen verstand...... ik weet dat je graag alleen bent, dat je liever alleen wilt zijn, dat je geen rekening wit houden met een ander, dat je niet wilt praten over gevoelens, liefde, toekomst... dus heeft verder gaan/opnieuw proberen geen zin
maar god wat mis ik je, je lijf, je mooie ogen, je armen, en zelfs dat kleine beetje liefde .....

help... wat moet ik nou, ... je dag vol plannen.... niets komt eruit min handen wat ik ook voorgenomen heb... iedereen om mee heen heeft plannen en ik voel met niet eens in staat om niets of ergens heen te gaan... want alleen jij zit in mijn hoofd....en mensen krijgen genoeg van weer een verhaal hoe erg ik hem mis etc etc ...
zeggen dan, raap je bij elkaar, jij die altijd stevig in je schoenen stond... ( ja stond) altijd klaar stond met de beste adviezen ....
god wat voel ik me alleen zeg....... en dan nog een hele dag te gaan en dan nog 2......
ik weet het niet......

x Issy