Pfoeh... ik weet het niet zo goed. Gisteren naar de kroeg geweest en daar was J. Eerst dacht ik oh oh hoe gaat dit lopen...
Awkward? Gezellig? Vriendschappelijk?
Maar al gauw stond hij te zoenen met zijn nieuwe vriendin zo hoorde ik later. Dus alle scenario's voor niks. Hij heeft me geeneens gedag gezegd en negeerde me volkomen. Ik kon het redelijk bevatten tot ik weer wat teveel had gedronken... Maar niks aan hem laten merken!
Ff flink uitgehuild bij een vriendin en God wat voelde ik me zielig zeg.
Was weer even de Isa die zat te zwelgen in zelfmedelijden.
Maar toen ik vanochtend wakker werd heb ik besloten dat ik niet weer terug wil vallen in dat gat... Blijkbaar zijn we niet meant to be en blijkbaar heeft hij te weinig ballen om de dingen met mij netjes af te handelen en dus stap ik over op een overlevingsmechanisme: net doen alsof t me gedn fuck interesseert....
Hij keurt mij geen blik waardig prima ik hem ook niet. Laat staan dat ik hem mijn gevoelens of gedachten gun.
Hij zoekt het maar uit!! Ik ben 26 en hoewel iedereen om me heen zich aan het settelen is en ik weinig hoop heb dat ik op korte termijn iemand tegen ga komen die dat met mij wil heb ik besloten me er bij neer te leggen....
Geen man- haunting meer, geen ldvd meer.
Ik heb een geweldig leven en moet dat van mezelf maar eens gaan waarderen... En ik ben best een leuke meid, heb heus mijn gebreken maar wie niet en ik ben het zat om telkens met deze klootzak bezig te zijn.
Hij wil mij niet. Dus J have a nice life maar mij zal je nooit meer krijgen ook niet als vrienden ( we zitten in dezelfde vriendengroep).
Ik ga me nu focussen op mezelf. Mijn studie behalen, carriere maken, mijn vrienden en familie koesteren en maar eens happy worden met mezelf!
En de liefde???? Fuck de liefde.
Wie weet komt ooit de ware nog eens op mijn pad en tot die tijd moet ik het alleen zien te redden.

Klinkt goed toch?? Makkelijk gaat het zeker niet worden want ik val altijd in dezelfde valkuilen maar ik wil het.

Goodluck to you all! and wish me luck please!!

xx Isa