Heftig gesprek gehad met mijn ex. Heb hem voor het eerst uitgescholden voor klootzak en het kwam echt uit mijn tenen. Inmiddels weet ik dat hij niet bij haar woont, maar bij een vriend. Hij belde me zondag. Ik twijfelde nog of ik op moest nemen of niet, maar omdat ik een geweldig weekend heb gehad en me sterk voelde, besloot ik zijn telefoontje aan te nemen.

Voor alle duidelijkheid: ik ben naar een feestival geweest, lekker kamperen en genieten van muziek, theater en lieve warme mensen om mij heen. Zaterdag een beetje tipsy geworden, maar gelukkig net niet genoeg om "ja" te zeggen tegen een jongen, die graag een nacht in mijn tent wilde doorbrengen...zucht, het was moeilijk hoor om nee te zeggen, want de behoefte aan intimiteit is er wel

Toen ik zondagavond terug reed naar huis, had ik voor het eerst niet dat beklemmende gevoel. Heb in de auto luidkeels meegezongen met de radio en dat terwijl ik echt niet kan zingen .

Hij vroeg hoe mijn weekend was geweest. Hij moet mijn enthousiasme en vrolijkheid hebben gevoeld. Hij was stil na mijn verhaal. Hij had haar dit weekend weer gezien, hij ziet haar elk weekend. Het was zwaar geweest. Ze waren alle twee moe. Zij twijfelt over zijn verliefdheid voor haar. Ze denkt dat hij iets miste in onze relatie en bij haar heeft gezocht wat hij nodig had. Zij is van mening dat zij slechts een behoefte is en dat zijn verliefdheid niet puur is...Ik heb hem gezegd dat ik denk dat ze gelijk heeft. Verstandige vrouw, die dame, maar ja, ze lijkt dan ook op mij

Hij werd boos, alsof hij in een dergelijke cliché val zou stappen. Hij was niet in een hokje te stoppen. Er knapte iets in mij: "Klootzak, je bent wel in die val gestapt, je bent al tijdens het eerste de beste "jeukmoment" in de verleiding geraakt. Slappe zak! Je kwetst niet alleen mij, maar ook haar met je oneerlijkheid. Wees gvd een man en zie waar je mee bezig bent." Ik zal jullie mijn verdere tirade besparen. Heb zijn reactie niet afgewacht, maar heb opgehangen. Hij bekijkt het maar.

Daarna kwamen de tranen...Hoe is het mogelijk, dat ik ondanks dit alles, nog steeds van hem hou?