Mijn laatste blog dateert van enkele weken geleden. Het gaat nog steeds onwijs goed met me. Ben nog steeds verliefd en mijn gevoelens worden beantwoord. Sterker nog, ik begin het andere diepere gevoel, het houden van nu ook te voelen. Alle pijn, alle verdriet en alle ellende die ik afgelopen zomer heb moeten meemaken zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Mijn huis is bijna verkocht en ik trek binnenkort naar Amsterdam. Heb besloten dat ik ga huren i.p.v. een huis kopen. Waarom? Omdat ik in 2006 nou eens eindelijk die lange reis wil maken. Tien jaar lang heb ik 'm uitgesteld, omdat mijn ex er niets voor voelde. Hij vond het belachelijk om alles wat je hebt, zomaar 'weg te gooien' voor een reis. Guess what, mijn allerliefste lief is het niet met mijn ex eens Ook hij is bereid om zijn baan op te zeggen (vond het toch niet meer leuk), zijn huis te verhuren en samen met mij een paar maanden lang via Afrika naar Azie te trekken. We vinden dat we dat wel hebben verdiend na zoveel jaar hard werken.

Raar maar waar: ik raak er steeds meer van overtuigd dat het zo heeft moeten zijn. Zou het dan toch bestaan, karma? Ik hoop het van harte, want dat zou betekenen, dat de ellende die jullie moeten doormaken, niet voor niets zal zijn. Het zou betekenen dat er voor ieder van jullie weer een dag aanbreekt, dat je de vlinders weer mag voelen.

Waarschijnlijk zal ik niet heel vaak meer op deze site te vinden zijn. Ik heb heel veel steun gehad aan het schrijven en aan de bemoedigende woorden van alle mensen hier. Hierbij uit de grond van mijn hart dan ook: bedankt, het ga jullie goed....

Take care,
Chica