@girlygirl: Ik ken je gevoel. Ik ben een man en mijn ex heeft na 25 jaar gezegd dat ze niet meer van me houdt. Dat ze eigenlijk al heel lang niets meer voor me voelde. Dat was 17 augustus 2010.
Ik heb eerst gezorgd dat we geen vechtscheiding kregen. Want dat leek me niet nuttig en trouwens heel slecht voor de kinderen. Dat is gelukkig wel gelukt en de bezoekregeling met de jongste werkt (de oudste 2 kunnen het zelf regelen).

Emotioneel ben ik pas eind december/begin januari begonnen met verwerken. En ik kan je vertellen dat dat heftig is. In het verleden heb ik te maken gehad met een ggz psycholoog, maar dat beviel niet toen het moeilijker werd. Op dit moment heb ik een psycholoog in de vrije sector. Zij is heel nuchter en dat bevalt me.

Tot twee keer toe (maar wel bij verschillende psychologen) is me aangeraden om antidepressiva te gaan gebruiken. Ik heb het wel onderzocht, maar ben tot de conclusie gekomen dat dit voor mij niets oplost. Ik ben erg bang voor de bijwerkingen en vooral dat ik dan nog verder van mijn pad kom. Ik zal er dus dwars doorheen moeten en dat is moeilijk, heel moeilijk. Vooral op dagen dat je geen afspraken hebt en je eigenlijk tegen alles op ziet.

Ik denk niet dat je die 10 jaar (en ik voor mij die 25 jaar) moet vergeten. Het moet een juiste plek krijgen. Dat is lastig en ik weet niet waar ik uitkom.

Kan ik dus alleen maar eindigen met heel, heel veel sterkte. Ik hoop dat je wat aan mijn verhaaltje hebt. Nogmaals: heel, heel veel sterkte, want je heb het nodig. Maar ik denk dat je ook goed bezig bent. Ga van je zelf uit, van je eigen gevoel en je komt er wel. Geloof in jezelf (moet ik trouwens ook tegen mijzelf zeggen).

Theo.

tja zo gewonnen zo geronnen. Jij zult hem meer nodig gehad moeten hebben dan hij jou en tja dan weet je dat het kan gebeuren anno 2010.

meeste mensen met meer relaties hebben zelf ook wel eens iemand aan de kant gezet die hun partner wel nodig hadden maar andersom niet.

nu heb je ervaring van 2 kanten en zo zie je maar weer. Ik zal wel de anti depresieva slikken en ook al die andere medicijnen die je zo hard nodig hebt want je verdient het gewoon.

bedankt allemaal xxx
isaygoodbye wat is jou probleem?! ?! en nee ik heb nog nooit iemand in de steek gelaten die mij nodig had

wat zwaar meid, denk aan je dochter als je zie je wereld in elkaar storten kijk naar haar, ze zal de bron van je overleving zijn in de goede zin, je zal het zien later als je alles achter de rug heb zorg voor haar goed , je bent goed bezig en sterk als je als kan aangeven dat je geen medicijnen wilt gebruiken, doe maar dan niet.

het is een kwestie van tijd en dat hoor verdriet erbij, huil schreeuw weet ik het is een cliche.. maar dat is waar alles komt goed,ookmet jou, vergeet je niet!

heel veel sterkte!