Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Kan iemand me helpen....troosten...
Ik voel me zo leeg. Geen tranen meer. Geen onrust meer. Een soort doodse stilte. Heb net heel lang met mijn ex aan de telefoon gezeten, zie mijn vorige blog. Hij belde me vanochtend op en stond voor mijn deur. Seks en de hele shabang. Ik ging er in mee. Kon niet anders. En dan nu dit gesprek. Dat het alleen maar seks voor hem is, verder niks. Dat het niet eens echt hele goede seks was want daar is liefde voor nodig en die voelt hij niet. Dat hij iemand anders zoekt, dat er vanalles aan mij schort en dat hij niet tevreden is. Dat hij bij me had kunnen blijven vanwege de abortus, maar dat dat niet eerlijk leek. Dat we elkaar maar helemaal niet meer moeten zien, of spreken, op geen enkele manier. Dat hij daar helemaal geen problemen mee heeft. Zijn woorden galmen na in mijn hoofd. Het is vandaag precies een maand uit en nu gaat dan de deur dicht. Als een symbolische vier weken sluit nu de deur. Ik wil mijn voet tussen de deur zetten maar heb geen energie meer over. Tijdens het gesprek bleef ik kalm, begripvol, rustig. Onbegrijpelijk, als ik denk aan de dingen die hij tegen me zei. Hij ontkent niet dat hij zielsveel van me gehouden heeft. Hij ontkent niet dat er een knop in zijn hoofd zit die nu op nee staat. Dat er iets geknapt is in hem. Hij zegt dat hij hoopte dat het na Suriname allemaal beter zou gaan (ik heb in januari drie maanden stage gelopen in Suriname) Het ligt aan mij, aan mij alleen en ik kan me niet langer verschuilen achter de abortus als het grote probleem en mysterie oplosser. Want, het heeft niets te maken met de abortus. Het ligt aan mij, ik ben tekort geschoten en ik heb te weinig in huis om hem gelukkig te maken. Ik geef mezelf de schuld, had ook leuker moeten zijn, vrolijker, ondernemender. Van zijn schuld, is het nu verschoven naar mijn schuld. Ben niet bijzonder genoeg. En wat iedereen ook zegt, dit is de waarheid. Ik heb alles gegeven en het was niet genoeg. Ik heb alles gedaan wat ik kon en het was niet genoeg. Ik weet niet meer wat ik moet doen. De stilte is oorverdovend.
- Ninabella's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Lieve Ninabella, Probeer je
Lieve Ninabella,
Probeer je een troostend woord te geven, maar als ik dit lees, schieten mij nog ook even wat woorden te kort.
Wat hij allemaal zegt, en ook hoe met jou is omgegaan, en dus nog steeds doet, kan ik, in mijn beleving, met mijn pet niet bij.
Natuurlijk heeft de abortus ermee te maken. Nu dit ontkennen, is liegen tegen jezelf. Jij wilde de abortus niet, je moest het noodgedwongen. En je bent wel een vrouw! Jij hebt je kindje gevoelt in je buik, en is van je weggehaald.
Hele verhaal is zo triest voor woorden.
Hem gaat het blijkbaar alleen om de sex, niet wetende dat je erg veel verdriet hebt. Lustopject, of hoe je dat ook noemen mag.
Je ging erin mee, terwijl juist het tegenovergestelde had gemoeten.
Ik lees wel meer over sex tussen twee mensen, maar ik ben ervan overtuigd dat sex zonder liefde, geen sex is.
Dat is lust, en lust en liefde halen veel mensen door elkaar.
En wat iedereen ook zegt, je bent wel een bijzonder mens.
Je hebt alles gedaan, maar het was niet genoeg. Niet goed genoeg voor hem.
Stop met dit alles.
Doorbreek de stilte, en zit niet bij de pakken neer.
Moeilijke weg, wellicht nu onmogelijk, maar je moet em nemen.
Schrijf alles maar van je af, maar onthou dat liefde van twee kanten moet komen!
Als dat er niet (meer) is, is het tijd om afstand te nemen.
Tijd om te accepteren en te verwerken.
Sterkte en hang on!
Ron
x
kwaad
Lieve Ninabella,
Ik word hier erg kwaad om! Wat een k*******!
Gaat eerst met jou naar bed en dan zegt hij zulke dingen. Ik vraag me af als je dat allemaal vantevoren gehoord had, of je dan nog steeds met hem naar bed was gegaan. Mooi gebruikgemaakt van jouw zwak voor hem!!
Jij niet goed genoeg voor hem? Dat is hij niet voor JOU!
Ninabella, je kunt alles echt omdraaien wat hij zegt.
En hoe had jij vrolijk en ondernemend moeten zijn, direct na een abortus?
Jij bent echt VEEL te goed voor die man..
Ik wil trouwens nooit meer een man die mij of onze relatie niet goed genoeg vindt en daarom op zoek gaat naar Beter.. Dat doe ik mezelf niet weer aan. Moet jij ook niet doen.
Wat een K! Ben nog steeds kwaad!
Laat je niet door hem naar beneden halen, haal je trots weer boven,
liefs,
Geraldine.
zo was die bij mij ook
zo was die bij mij ook altijd maar doen of ales zo makkelijk is zonder mij wel sex met me hebbe omdat ik dat volgens hem wou...
en wat k*t voor je dat je een abortus hebt gehad...
Ninabella
Lieve Ninabella,
Heb met schok je verhaal gelezen.
Je bent heel sterk in mijn ogen, juist door wat er allemaal gebeurd is, verder schieten woorden mij tekort.
Kom op he meid!! je kan het verder alleen veel beter dan met hem...
Veel sterkte en liefs
Schouders om op te leunen...
Dank jullie wel voor alle lieve en krachtgevende woorden. Lig nog in bed want heb de hele nacht wakker gelegen. Ik ga morgen op vakantie en moet nog heel veel doen, dus ik moet zo opstaan. Ik ga een week met zijn zusje kamperen in frankrijk. Gek, ik weet dat het goed voor me is, even weg van alles en ook geen ruimte meer voor mezelf creeeren om toch nog contact te zoeken met hem. Toch is het ook een drempel, weggaan en dan ook echt fysiek heel ver uit elkaar zijn. Maar dat is nodig om mezelf los te wrikken van hem. Zijn ogen volgen me overal, zijn geur nog in mijn bed. Ik verlang naar stilte, naar rust, naar acceptatie van dit alles. Verlang zo naar betere tijden. Zou hem uit mijn hart willen snijden, branden, scheuren. Wil zijn naam kunnen horen zonder kapot te gaan van binnen. Wil hem kunnen tegenkomen ( met of zonder nieuwe aanwinst) en daar niets bij te voelen. Ik kijk uit naar die dag
Lieve meid
Ik hoop zo dat de vakantie in Frankrijk je goed zal doen. Hang in there babe...
Life is a prison when you are in love alone....
het regent buiten en voel de kracht weer uit mij stromen. De gevangenis van zijn liefde omsluit mij en ontneemt me elke kracht om te ademen. Het lijkt wel of de ochtenden en avonden het ergste zijn....als de dag weer ten einde loopt wachtte ik altijd op hem. Gingen we samen eten en praten over wat de dag ons had gebracht. Nu is er die stilte, leegte, geen voetstappen op de trap en geen kus en geen hoe gaat het met je liefje. Geen warme armen als we samen naar bed gaan. I guess I just have to let it burn.......
Ninabella
Zat me net af te vragen, wrm ik me aan de ene kant happy voel (werk gaat super en ligt een nieuwe uitdaging) en aan de andere kant zo down!!!
Wrm belt ie nou niet....................... grr
Zou het het weer zijn, het negatieve nieuws over London? gaat dat je beseffen dat het leven zo kort is, en je het wil delen met iemand waar je zo van houdt?
Over een tijdje lachen we erom maar nu....
Hang on !!