Hey lieverd ik weet wat je bedoelt... Met mij en men ex is het nu ong 2 jaar uit, in het begin wilde ze zelf vrienden zijn maar daarna liep het toch uit op ruzie en ergenis... Ze negeerde me een tijd tot dat ik een paar maanden later een lief briefje met een bloem onder haar ruitenwisser had verstopt, toen e-mailde ze dat we (als vrienden) het maar moesten uitpraten...
Vervolgens heb ik een stomme fout gemaakt en sindsdien negeert ze me compleet, denk ongeveer anderhalf jaar nu...
Heb nog een tijdje gebrobeert te contacten tot ergens vorig jaar, maar ze negeert me als stront!
Ik mis haar en denk elke dag aan haar, op alle vraagtekens van destijd heb ik geen enkel antwoord gekregen..
...
Ik weet dat het heel moeilijk en zwaar voor je is, het kost beetje bij beetje om je weer een beetje goed te voelen...
Ik denk dat je geen antwoord nodig heb om er over heen te komen, maar weet uit ervaring dat het op deze manier niet makkelijker is...
Ik hoop dat je nog een rectie van hem krijgt, weer bij elkaar komt en het anders in het slechtste geval kan af sluiten..

Veel sterkte,
Liefs Vraagoverliefde

vraag je zelf af of jij nog met zo iemand verder zou willen. Stel je voor hij komt nu terug, als het hem weer eens uitkomt? Zou je nog willen? Ik zou de eer aan mezelf houden en hem kort een sms sturen waarin jij het uitmaakt. Dan hou je de kracht aan jezelf. Uit mijn ervaring weet ik dat dat je sterker kan maken. Want nu hangt het allemaal van hem af en hij gedraagt zich ronduit als een eikel. Stuur een bericht dat het uit is en dat hij die spullen bij een kennis kan ophalen of als jij er niet bent. Dat zou ik doen, hoe zwaar en moeilijk het ook is!!! Uiteindelijk ben ik degene die bij mijn vriend is weggegaan, omdat ik wist dat ik uiteindelijk weggestuurd zou worden. Het voelde nog steeds als verlaten zijn, maar ik ben blij dat ik niet heb zitten wachten tot hij alles kon bepalen.