Goedemorgen allen,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb hier. Ik zit nu in het buitenland voor mijn werk voor twee maanden. Vlak voordat ik vertrok heb ik heb ik mijn ex een brief geschreven, zie mijn eerste blog item hiervoor. Wat is er in de tussentijd gebeurd?

Hij heeft zijn mening 180 graden gedraaid...hij wil me nu terug! In de afgelopen 3 maanden heeft hij bedacht dat ik blijkbaar toch in zijn leven hoor (om een lang verhaal van zijn kant kort te maken) en dat hij dus met mij verder wil. Wat moet ik hier nou mee?? Ik kan er gewoon boos om worden eigenlijk!!!@#$%^&@#$%^&!!! Zit ik 3 maanden lang mijn stinkende best te doen mijn leven op orde te krijgen op alle punten en nu dit weer. Ik heb een leuk huisje, ik zit in het buitenland voor mijn huidige werk terwijl ik half mei met een nieuwe baan kan beginnen, kortom, het begint eindelijk weer te lopen. Ik heb daar hard voor moeten werken, niet in de laatste plaats emotioneel, ik had me al neergelegd bij een toekomst zonder hem!

Misschien klinkt het vreemd, maar op een of andere manier kan ik hem nu niet zomaar met open armen ontvangen en zeggen dat we weer samen verder gaan. Mijn gevoel is ergens geblokkeerd. Ik hou natuurlijk nog steeds heel veel van hem, dat staat buiten kijf, maar ik weet niet of ik hem nog kan vertrouwen. Tuurlijk, dat weet ik bij een andere relatie ook niet. Maar met mijn ex heb ik ervaring en hij heeft me dus drie maanden geleden laten zitten, out-of-the-blue, hoe weet ik nou dat hij dat niet nog eens gaat doen...En stel dat wel weer verder gaan en we hebben straks wel een koophuis, zijn we getrouwd en/of hebben we kinderen?¢‚Ǩ¬¶..Ik weet gewoon niet wat ik nu moet. Ik heb een brok in mijn maag. Ik wil hem niet steeds laten beslissen over mijn leven. Dat heeft hij al gedaan door het zomaar uit te maken. Hij kan nu niet zomaar weer mijn leven binnen wandelen. Ik wil zelf kunnen beslissen of ik met hem verder wil gaan of niet en op dit moment ben ik daar nog helemaal niet uit....Ik heb hem eerst maar gezegd dat hij er, zolang ik in het buitenland zit, nog maar eens heel goed over moet nadenken. Ik ben niet zijn marionetje waar hij mee kan spelen zodra hij daar zin en tijd voor heeft.

Ik heb afgelopen week hier in de bioscoop "Becoming Jane" gekeken. Een heerlijke feel-good-film (echt een aanrader! . De volgende quote kwam in deze film voor en ik kan me daar helemaal bij aan sluiten:

"The greatest journey is the journey between two people".

Take care,

L&H, Liezzie