Hallo allemaal,

In mijn vorige blog konden jullie lezen dat ik terug ben bij mijn ex-vriendin. Het ging allemaal heel goed (op mijn angst na) en we voelden ons ontzettend gelukkig met elkaar, maar nu het volgende:
Ik zit sinds september in een klas met alleen maar meisjes. Het is ook echt een hele gezellige klas waar iedereen in betrokken wordt en waar echt een band in zit. Zo hebben we samen een groep op facebook, een groepswhatsapp en we doen zo nu en dan iets leuks met elkaar. Mijn vriendin vind het allemaal wel oké, maar ze is zo onzeker als de pest (wat ik op zich wel kan begrijpen). Nou heeft zij liever dat ik wegga uit die groepswhatsapp en die groep op facebook en dat ik niet zoveel met hun ga doen met de reden: 'op deze manier zorg je er gewoon voor dat je met die meiden een band opbouwt en dan wordt dat straks een liefdesrelatie en dan zeg je dag tegen mij.'

Het is gewoon een hele gezellige klas en ik ben ook gewoon blij dat iedereen zo leuk met elkaar om kan gaan. Vorig jaar had ik een klas die totaal het omgekeerde was. Het zijn gewoon gezellige meiden maar meer niet. Ik heb ook gezegd dat ze best een keer mee mag om ze te leren kennen, maar ze blijft zo onzeker. Ze zegt dan dat ze mij wel vertrouwt, maar die meiden niet. Pfff dilemma... Ik wil gewoon normaal met mijn klas kunnen doen en dat zij zich er ook gewoon prettig bij voelt. Ik vind het gewoon zo jammer dat ze denkt dat ik haar zomaar weggooi.. ik heb keihard voor haar gevochten, waarom zou ik haar zomaar weggooien, ze betekend hartstikke veel voor me. Maar toch wilt ze me niet geloven.

Daar komt ook bij dat ik gister ineens te horen kreeg dat ik aan het begin nog heel veel deed aan de relatie, maar dat ik er nu niks meer aan doe, behalve af en toe lieve berichtjes schrijven. Terwijl ik juist het idee had dat het nog goed ging, ik was wel een beetje afgezwakt ja, maar ik stond ervan versteld dat zij vond dat ik niks meer aan de relatie doe...

Zucht... moest ik even kwijt.