Hoi xzx,

Ik zal zeker mijzelf en mijn kinderen goed verzorgen, don't worry, ik heb de hoop voor haar al opgegeven, wat ik al eerder heb geschreven. Geen wrok meer, ik kan niet voor eeuwig haar redder in nood spelen meer, ik ben op, zij moet haar leegte, depressiviteit (komt trouwens in haar familie voor) eerst zelf oplossen, zonder steeds op anderen te leunen. Ik maak me wel zorgen, als die roze wolk afbrokkelt, ben ik bang dat zij echt moeilijk gaat krijgen, zo naïef ken ik haar wel, alles of niets, daarna in een diep gat, zoals in al haar vriendschappen. Zelfs zo bang dat ze misschien zelfmoord gaat plegen, dat gevoel heb ik, ik maak me zorgen dat mijn kids eronder zullen lijden, daar haar roekeloze handelen, omdat ze van het padje af is. Hiervoor zou ze niet eens durven de kinderen maar een beetje te kwetsen, waren alles voor haar, maar nu dringt ze op aan om te vertellen dat ze een ander heeft, ja nu in die roze wolk, lekker vertellen hoe gelukkig ze nu wel is. Zo naïef, dat ze niet eens stil wil staan of dit een roze wolk is, ze werd woedend toen ik daarover begon, roze wolk enzo. Ergens beseft ze het wel, alleen denkt ze alleen aan het hier en nu, zo gelukkig. Maar ik denk dat ik en de kinderen wel met de shit zullen zitten van haar roekeloze gedrag, tja, dat is de enige waar ik me zorgen over maak. Ik kan niet meer 100% verantwoordelijk zijn voor haar geluk, daar ben ik wel achter gekomen, maar de kids zijn nog jong, ze hebben nog de ondersteuning nodig van hun ouders.
Ok, wie heeft gezegd dat het leven gemakkelijk is? Enige wat ik nu kan doen is me sterk maken voor wat er nog komen gaat, haar kennende blijft het niet zo pais en vree, dit kan nog dramatisch worden.

Nee, ze schuiven die hoop jaren niet aan de kant, ze willen hun pijn enkel ontvluchten, het ligt niet aan jezelf, maar aan haarzelf, om die pijn, leegte in haar hart, depressiviteit, zichzelf, gaat zij toevlucht zoeken in korte termijn vertier. Dat is helaas ook menselijk, althans, niet iedereen is mentaal sterk. Ik begreep mijn vrouw niet omdat ik wel mentaal staande kon houden, zij niet, en daarom voelt ze vaak ook nog schuldiger, tegenover mij, waarom ze bepaalde dingen niet meer kon opbrengen.
Het gaat niet om goed of slecht mens, het gaat meer om sterk of zwak mens, door onze zwaktes maken we soms de verkeerde keuzes, en sommigen leren van hun fouten, anderen zijn niet sterk genoeg om uit dat spiraal te komen. Sommigen hebben hulp erbij nodig, en sommigen zakken zo diep in de ellende dat ze niet meer uit willen komen.

Ik denk dat we op een gegeven moment erbij moeten neerleggen dat onze vrouwen nu eenmaal problemen hebben, ze niet sterk genoeg zijn om eruit te komen, geen wrok, maar eerder medelijden, dat zij hun lessen op deze manier moeten leren. Misschien hebben wij zelf deze lessen in ons vorige leven al geleerd, zijn we een stuk verder, zij moeten deze weg nog bewandelen. Want hoe weet je anders of je goed of fout zit, juist, door eerst de verkeerde weg te bewandelen. En daarna beseffen dat het de verkeerde afslag is geweest. Ze kunnen nog altijd de goede weg opzoeken, als dit niet in dit leven zal gebeuren, dan wellicht in een volgend leven, totdat ze ervan hebben geleerd.

Thanks voor je reactie xzx, wat betekent xzx trouwens?

Groetjes,

Mr Bean