Ik raak helemaal in de war, ik maak mezelf gek.. ik blijf hangen.. ik ga kapot.

Mijn ex heeft gisteren verteld, dat hij geen gevoelens meer heeft, ik blijf de moeder van zijn kind, dus hij zal altijd van mij houden ergens. Ook wil die zelf nog heel graag zijn gezin bij elkaar, maar het gevoel is er "gewoon" niet meer.. door alle gebeurtenissen.
Hij geeft aan dat hij tijd en rust nodig heeft, even geen contact met mij. gewoon even helemaal niks meer.. want dit werkt voor hem niet zegt hij.
Hij kan op deze manier de negatieve dingen niet laten slijten, en blijft alles hoog houden.

Hij weet niet of er nog een kans is, en daar is die oprecht eerlijk in.. hij weet het echt niet, want hij wil wel, hij wil ook stik graag zijn gezin bij elkaar krijgen.. maar zijn gevoelens, ze zijn weg en hij wil de graag terug krijgen, maar hij weet niet hoe en of dat wel lukt..

Ik ben in de war, op de één of andere manier heb ik vanaf dag 1 een bepaalde rust in mij, dat zegt.. het komt goed uiteindelijk, jullie vinden elkaar weer. Niet nu, maar over een tijdje dan komt het weer bij elkaar..
Maar dat is nu juist, is dat valse hoop? Is het een intuitie.. ik weet het niet meer...

Op dit moment heb ik wel hoop dat als hij rust en tijd krijgt, en alle gebeurtenissen gaan slijten hij weer ruimte heeft voor zijn gevoelens, en dat we dan weer verder kunnen kijken..
En die hoop wil ik eigenlijk niet, maar ik kan het beeld van mijn gezinnetje samen met hem niet kwijt raken, ik kan dat niet loslaten..

Ik voel me van alles, die rust, het verdriet, het ongeloof.. van alles..